C. Caesar, inter cetera uitia quibus abundabat con-
|
2.18.1.1
|
tumeliosus, mira libidine ferebatur omnis aliqua nota
|
|
feriendi, ipse materia risus benignissima: tanta illi palloris
|
|
insaniam testantis foeditas erat, tanta oculorum sub fronte
|
|
anili latentium toruitas, tanta capitis destituti et †emen-
|
5
|
dacitatis† capillis adspersi deformitas; adice obsessam
|
|
saetis ceruicem et exilitatem crurum et enormitatem
|
|
pedum. Inmensum est, si uelim singula referre per quae in
|
|
parentes auosque suos contumeliosus fuit, per quae in
|
|
uniuersos ordines: ea referam quae illum exitio dederunt.
|
10
|
Asiaticum Valerium in primis amicis habebat, ferocem
|
2.1
|
uirum et uix aequo animo alienas contumelias laturum:
|
|
huic in conuiuio, id est in contione, uoce clarissima qualis
|
|
in concubitu esset uxor eius obiecit. Di boni, hoc uirum
|
|
audire, principem scire, et usque eo licentiam peruenisse ut,
|
5
|
non dico consulari, non dico amico, sed tantum marito
|
|
princeps et adulterium suum narret et fastidium! Chaereae
|
3.1
|
contra, tribuno militum, sermo non pro manu erat,
|
|
languidus sono et, ni facta nosses, suspectior. Huic Gaius
|
|
signum petenti modo Veneris, modo Priapi dabat, aliter
|
|
atque aliter exprobrans armato mollitiam; haec ipse per-
|
5
|
lucidus, crepidatus, auratus. Coegit itaque illum uti ferro,
|
|
ne saepius signum peteret: ille primus inter coniuratos
|
|
manum sustulit, ille ceruicem mediam uno ictu decidit;
|
|
plurimum deinde undique publicas ac priuatas iniurias
|
|
ulciscentium gladiorum ingestum est, sed primus uir fuit
|
10
|
qui minime uisus est. At idem Gaius omnia contumelias
|
4.1
|
putabat, ut sunt ferendarum inpatientes faciendarum
|
|
cupidissimi: iratus fuit Herennio Macro, quod illum
|
|
Gaium salutauerat, nec inpune cessit primipilari quod
|
|
Caligulam dixerat; hoc enim in castris natus et alumnus
|
5
|
legionum uocari solebat, nullo nomine militibus familiarior
|
|
umquam factus, sed iam Caligulam conuicium et probrum
|
|
iudicabat coturnatus. Ergo hoc ipsum solacio erit, etiam
|
5.1
|
si nostra facilitas ultionem omiserit, futurum aliquem qui
|
|
poenas exigat a procace et superbo et iniurioso, quae
|
|
uitia numquam in uno homine et in una contumelia
|
|
consumuntur.
|
5
|