Deinde non ideo uitia in usum recipienda sunt quia 3.12.6.1
aliquando aliquid effecerunt; nam et febres quaedam genera
ualetudinis leuant, nec ideo non ex toto illis caruisse melius
est: abominandum remedi genus est sanitatem debere
morbo. Simili modo ira, etiam si aliquando ut uenenum 5
et praecipitatio et naufragium ex inopinato profuit, non
ideo salutaris iudicanda est; saepe enim saluti fuere pesti-
fera.
  Deinde quae habenda sunt, quo maiora eo meliora et 13.1.1
optabiliora sunt. Si iustitia bonum est, nemo dicet meliorem
futuram si quid detractum ex ea fuerit; si fortitudo bonum
est, nemo illam desiderabit ex aliqua parte deminui. Ergo 2.1
et ira quo maior hoc melior; quis enim ullius boni acces-
sionem recusauerit? Atqui augeri illam inutile est; ergo
et esse; non est bonum quod incremento malum fit.
  'Vtilis' inquit 'ira est, quia pugnaciores facit.' Isto modo 3.1
et ebrietas; facit enim proteruos et audaces multique
meliores ad ferrum fuere male sobrii; isto modo dic et
phrenesin atque insaniam uiribus necessariam, quia saepe
ualidiores furor reddit. Quid? non aliquotiens metus ex 4.1
contrario fecit audacem, et mortis timor etiam inertissimos
excitauit in proelium? Sed ira ebrietas metus aliaque
eiusmodi foeda et caduca inritamenta sunt nec uirtutem
instruunt, quae nihil uitiis eget, sed segnem alioqui animum 5
et ignauum paulum adleuant. Nemo irascendo fit fortior, 5.1
nisi qui fortis sine ira non fuisset; ita non in adiutorium
uirtutis uenit, sed in uicem. Quid quod si bonum esset ira,
perfectissimum quemque sequeretur? Atqui iracundissimi
infantes senesque et aegri sunt, et inualidum omne natura 5
querulum est.