'Non potest' inquit 'fieri' Theophrastus 'ut non uir 3.14.1.1
bonus irascatur malis.' Isto modo quo melior quisque,
hoc iracundior erit: uide ne contra placidior solutusque
adfectibus et cui nemo odio sit. Peccantis uero quid habet 2.1
cur oderit, cum error illos in eiusmodi delicta conpellat?
Non est autem prudentis errantis odisse; alioqui ipse sibi
odio erit. Cogitet quam multa contra bonum morem faciat,
quam multa ex iis quae egit ueniam desiderent: iam irasce- 5
tur etiam sibi. Neque enim aequus iudex aliam de sua, aliam
de aliena causa sententiam fert. Nemo, inquam, inuenie- 3.1
tur qui se possit absoluere, et innocentem quisque se dicit
respiciens testem, non conscientiam. Quanto humanius
mitem et patrium animum praestare peccantibus et illos
non persequi sed reuocare! Errantem per agros ignorantia 5
uiae melius est ad rectum iter admouere quam expellere.
  Corrigendus est itaque qui peccat et admonitione et ui, 15.1.1
et molliter et aspere, meliorque tam sibi quam aliis faciendus
non sine castigatione, sed sine ira; quis enim cui medetur
irascitur? At corrigi nequeunt nihilque in illis lene aut spei
bonae capax est: tollantur e coetu mortalium facturi peiora 5
quae contingunt, et quo uno modo possunt desinant mali
esse, sed hoc sine odio. Quid enim est cur oderim eum cui 2.1
tum maxime prosum cum illum sibi eripio? Num quis
membra sua tunc odit cum abscidit? Non est illa ira, sed
misera curatio. Rabidos effligimus canes et trucem atque
inmansuetum bouem occidimus et morbidis pecoribus, ne 5
gregem polluant, ferrum demittimus; portentosos fetus
extinguimus, liberos quoque, si debiles monstrosique editi
sunt, mergimus; nec ira sed ratio est a sanis inutilia secer-
nere. Nil minus quam irasci punientem decet, cum eo magis 3.1
ad emendationem poena proficiat, si iudicio †lata† est. Inde
est quod Socrates seruo ait 'caederem te, nisi irascerer'.
Admonitionem serui in tempus sanius distulit, illo tempore
se admonuit. Cuius erit tandem temperatus adfectus, cum 5
Socrates non sit ausus se irae committere?