'Virtus' inquit 'ut honestis rebus propitia est, ita tur- 4.6.1.1
pibus irata esse debet.' Quid si dicat uirtutem et humilem
et magnam esse debere? Atqui hoc dicit qui illam extolli
uult et deprimi, quoniam laetitia ob recte factum clara
magnificaque est, ira ob alienum peccatum sordida et 5
angusti pectoris est. Nec umquam committet uirtus ut uitia 2.1
dum compescit imitetur; iram ipsam castigandam habet,
quae nihilo melior est, saepe etiam peior iis delictis quibus
irascitur. Gaudere laetarique proprium et naturale uirtutis
est: irasci non est ex dignitate eius, non magis quam mae- 5
rere; atqui iracundiae tristitia comes est et in hanc omnis
ira uel post paenitentiam uel post repulsam reuoluitur. Et 3.1
si sapientis est peccatis irasci, magis irascetur maioribus et
saepe irascetur: sequitur ut non tantum iratus sit sapiens sed
iracundus. Atqui si nec magnam iram nec frequentem in
animo sapientis locum habere credimus, quid est quare 5
non ex toto illum hoc adfectu liberemus? Modus enim esse 4.1
non potest, si pro facto cuiusque irascendum est; nam aut
iniquus erit, si aequaliter irascetur delictis inaequalibus, aut
iracundissimus, si totiens excanduerit quotiens iram scelera
meruerint. 5
  Et quid indignius quam sapientis adfectum ex aliena 7.1.1
pendere nequitia? Desinet ille Socrates posse eundem
uultum domum referre quem domo extulerat? Atqui si
irasci sapiens turpiter factis debet et concitari contristari-
que ob scelera, nihil est aerumnosius sapiente: omnis illi 5
per iracundiam maeroremque uita transibit. Quod enim 2.1
momentum erit quo non inprobanda uideat? Quotiens pro-
cesserit domo, per sceleratos illi auarosque et prodigos et
inpudentis et ob ista felices incedendum erit; nusquam
oculi eius flectentur ut non quod indignentur inueniant: 5
deficiet si totiens a se iram quotiens causa poscet exegerit.
Haec tot milia ad forum prima luce properantia, quam 3.1
turpes lites, quanto turpiores aduocatos habent! Alius
iudicia patris accusat, quae <non> mereri satius fuit, alius
cum matre consistit, alius delator uenit eius criminis cuius
manifestior reus est; et iudex damnaturus quae fecit eligitur 5
et corona pro mala causa <stat> bona patroni uoce corrupta.