Non irascetur sapiens peccantibus. Quare? quia scit
|
4.10.6.1
|
neminem nasci sapientem sed fieri, scit paucissimos omni
|
|
aeuo sapientis euadere, quia condicionem humanae uitae
|
|
perspectam habet; nemo autem naturae sanus irascitur.
|
|
Quid enim si mirari uelit non in siluestribus dumis poma
|
5
|
pendere? Quid si miretur spineta sentesque non utili aliqua
|
|
fruge conpleri? Nemo irascitur ubi uitium natura defendit.
|
|
Placidus itaque sapiens et aequus erroribus, non hostis sed
|
7.1
|
corrector peccantium, hoc cotidie procedit animo: 'multi
|
|
mihi occurrent uino dediti, multi libidinosi, multi ingrati,
|
|
multi auari, multi furiis ambitionis agitati.' Omnia ista tam
|
|
propitius aspiciet quam aegros suos medicus. Numquid ille
|
8.1
|
cuius nauigium multam undique laxatis conpagibus aquam
|
|
trahit nautis ipsique nauigio irascitur? occurrit potius et
|
|
aliam excludit undam, aliam egerit, manifesta foramina
|
|
praecludit, latentibus et ex occulto sentinam ducentibus
|
5
|
labore continuo resistit, nec ideo intermittit quia quantum
|
|
exhaustum est subnascitur. Lento adiutorio opus est contra
|
|
mala continua et fecunda, non ut desinant, sed ne uincant.
|
|
'Vtilis est' inquit 'ira, quia contemptum effugit, quia
|
11.1.1
|
malos terret.' Primum ira, si quantum minatur ualet, ob
|
|
hoc ipsum quod terribilis est et inuisa est; periculosius est
|
|
autem timeri quam despici. Si uero sine uiribus est, magis
|
|
exposita contemptui est et derisum non effugit; quid enim
|
5
|
est iracundia in superuacuum tumultuante frigidius?
|
|
Deinde non ideo quaedam, quia sunt terribiliora, potiora
|
2.1
|
sunt, nec hoc sapienti dici uelim: 'quod ferae, sapientis
|
|
quoque telum est, timeri.' Quid? non timetur febris,
|
|
podagra, ulcus malum? Numquid ideo quicquam in istis
|
|
boni est? At contra omnia despecta foedaque et turpia
|
5
|
†ipso quo† timentur. Sic ira per se deformis est et minime
|
|
metuenda, at timetur a pluribus sicut deformis persona ab
|
|
infantibus. Quid quod semper in auctores redundat timor
|
3.1
|
nec quisquam metuitur ipse securus? Occurrat hoc loco tibi
|
|
Laberianus ille uersus qui medio ciuili bello in theatro
|
|
dictus totum in se populum non aliter conuertit quam si
|
|
missa esset uox publici adfectus:
|
5
|
necesse est multos timeat quem multi timent.
|
|
Ita natura constituit ut quidquid alieno metu magnum est
|
4.1
|
a suo non uacet. Leonum quam pauida sunt ad leuissimos
|
|
sonos pectora! acerrimas feras umbra et uox et odor insoli-
|
|
tus exagitat: quidquid terret et trepidat. Non est ergo quare
|
|
concupiscat quisquam sapiens timeri, nec ideo iram magnum
|
5
|
quiddam putet quia formidini est, quoniam quidem etiam
|
|
contemptissima timentur, ut uenena et ossa pestifera et
|
|
morsus. Nec mirum est, cum maximos ferarum greges linea
|
5.1
|
pinnis distincta contineat et in insidias agat, ab ipso adfectu
|
|
dicta formido; uanis enim uana terrori sunt. Curriculi motus
|
|
rotarumque uersata facies leones redegit in caueam, ele-
|
|
phantos porcina uox terret. Sic itaque ira metuitur quo-
|
6.1
|
modo umbra ab infantibus, a feris rubens pinna. Non ipsa
|
|
in se quicquam habet firmum aut forte, sed leues animos
|
|
mouet.
|
|