'Nequitia' inquit 'de rerum natura tollenda est, si uelis 4.12.1.1
iram tollere; neutrum autem potest fieri.' Primum potest
aliquis non algere, quamuis [ex rerum natura] hiemps sit, et
non aestuare, quamuis menses aestiui sint: aut loci beneficio
aduersus intemperiem anni tutus est aut patientia corporis 5
sensum utriusque peruicit. Deinde uerte istud: necesse est 2.1
prius uirtutem ex animo tollas quam iracundiam recipias,
quoniam cum uirtutibus uitia non coeunt, nec magis quis-
quam eodem tempore et iratus potest esse et uir bonus quam
aeger et sanus. 'Non potest' inquit 'omnis ex animo ira tolli, 3.1
nec hoc hominis natura patitur.' Atqui nihil est tam difficile
et arduum quod non humana mens uincat et in familiari-
tatem perducat adsidua meditatio, nullique sunt tam feri et
sui iuris adfectus ut non disciplina perdomentur. Quodcum- 4.1
que sibi imperauit animus optinuit: quidam ne umquam
riderent consecuti sunt; uino quidam, alii uenere, quidam
omni umore interdixere corporibus; alius contentus breui
somno uigiliam indefatigabilem extendit; didicerunt tenuis- 5
simis et aduersis funibus currere et ingentia uixque humanis
toleranda uiribus onera portare et in inmensam altitudinem
mergi ac sine ulla respirandi uice perpeti maria. Mille sunt
alia in quibus pertinacia inpedimentum omne transcendit
ostenditque nihil esse difficile cuius sibi ipsa mens patientiam 10
indiceret. Istis quos paulo ante rettuli aut nulla tam perti- 5.1
nacis studii aut non digna merces fuit—quid enim magnifi-
cum consequitur ille qui meditatus est per intentos funes
ire, qui sarcinae ingenti ceruices supponere, qui somno non
summittere oculos, qui penetrare in imum mare?—et tamen 5
ad finem operis non magno auctoramento labor peruenit:
nos non aduocabimus patientiam, quos tantum praemium 6.1
expectat, felicis animi inmota tranquillitas? Quantum est
effugere maximum malum, iram, et cum illa rabiem saeui-
tiam crudelitatem furorem, alios comites eius adfectus!