Maximum remedium irae mora est. Hoc ab illa pete
|
4.29.1.1
|
initio, non ut ignoscat sed ut iudicet: graues habet impetus
|
|
primos; desinet, si expectat. Nec uniuersam illam tempta-
|
|
ueris tollere: tota uincetur, dum partibus carpitur. Ex iis
|
2.1
|
quae nos offendunt alia renuntiantur nobis, alia ipsi audi-
|
|
mus aut uidemus. De iis quae narrata sunt non debemus cito
|
|
credere: multi mentiuntur ut decipiant, multi quia decepti
|
|
sunt; alius criminatione gratiam captat et fingit iniuriam
|
5
|
ut uideatur doluisse factam; est aliquis malignus et qui
|
|
amicitias cohaerentis diducere uelit; est †suspicax† et qui
|
|
spectare ludos cupiat et ex longinquo tutoque speculetur
|
|
quos conlisit. De paruula summa iudicaturo tibi res sine
|
3.1
|
teste non probaretur, testis sine iureiurando non ualeret,
|
|
utrique parti dares actionem, dares tempus, non semel
|
|
audires; magis enim ueritas elucet quo saepius ad manum
|
|
uenit: amicum condemnas de praesentibus? Antequam
|
5
|
audias, antequam interroges, antequam illi aut accusatorem
|
|
suum nosse liceat aut crimen, irasceris? Iam enim, iam
|
|
utrimque <quid> diceretur audisti? Hic ipse qui ad te detulit
|
4.1
|
desinet dicere, si probare debuerit: 'non est' inquit 'quod me
|
|
protrahas; ego productus negabo; alioqui nihil umquam tibi
|
|
dicam.' Eodem tempore et instigat et ipse se certamini
|
|
pugnaeque subtrahit. Qui dicere tibi nisi clam non uult,
|
5
|
paene non dicit: quid est iniquius quam secreto credere,
|
|
palam irasci?
|
|
Quorundam ipsi testes sumus: in his naturam excutiemus
|
30.1.1
|
uoluntatemque facientium. Puer est: aetati donetur, nescit
|
|
an peccet. Pater est: aut tantum profuit ut illi etiam
|
|
iniuriae ius sit, aut fortasse ipsum hoc meritum eius est quo
|
|
offendimur. Mulier est: errat. Iussus est: necessitati quis
|
5
|
nisi iniquus suscenset? Laesus est: non est iniuria pati quod
|
|
prior feceris. Iudex est: plus credas illius sententiae quam
|
|
tuae. Rex est: si nocentem punit, cede iustitiae, si inno-
|
|
centem, cede fortunae. Mutum animal est aut simile muto:
|
2.1
|
imitaris illud, si irasceris. Morbus est aut calamitas: leuius
|
|
transiliet sustinentem. Deus est: tam perdis operam cum
|
|
illi irasceris quam cum illum alteri precaris iratum. Bonus
|
|
uir est qui iniuriam fecit: noli credere. Malus: noli mirari;
|
5
|
dabit poenas alteri quas debet tibi, et iam sibi dedit qui
|
|
peccauit.
|
|