| Vt de ceteris dubium sit, nulli certe adfectui peior est | 5.4.1.1 |
| uultus, quem in prioribus libris descripsimus: asperum et | |
| acrem et nunc subducto retrorsus sanguine fugatoque pal- | |
| lentem, nunc in os omni calore ac spiritu uerso subrubi- | |
| cundum et similem cruento, uenis tumentibus, oculis nunc | 5 |
| trepidis et exilientibus, nunc in uno obtutu defixis et hae- | |
| rentibus; adice dentium inter se arietatorum ut aliquem esse | 2.1 |
| cupientium non alium sonum quam est apris tela sua adtritu | |
| acuentibus; adice articulorum crepitum cum se ipsae manus | |
| frangunt et pulsatum saepius pectus, anhelitus crebros | |
| tractosque altius gemitus, instabile corpus, incerta uerba | 5 |
| subitis exclamationibus, trementia labra interdumque com- | |
| pressa et dirum quiddam exsibilantia. Ferarum mehercules, | 3.1 |
| siue illas fames agitat siue infixum uisceribus ferrum, minus | |
| taetra facies est, etiam cum uenatorem suum semianimes | |
| morsu ultimo petunt, quam hominis ira flagrantis. Age, si | |
| exaudire uoces ac minas uacet, qualia excarnificati animi | 5 |
| uerba sunt! | |
| Nonne reuocare se quisque ab ira uolet, cum intellexerit | 4.1 |
| illam a suo primum malo incipere? Non uis ergo admoneam | |
| eos qui iram <in> summa potentia exercent et argumentum | |
| uirium existimant et in magnis magnae fortunae bonis | |
| ponunt paratam ultionem, quam non sit potens, immo ne | 5 |
| liber quidem dici possit irae suae captiuus? Non uis admo- | 5.1 |
| neam, quo diligentior quisque sit et ipse se circumspiciat, | |
| alia animi mala ad pessimos quosque pertinere, iracundiam | |
| etiam eruditis hominibus et in alia sanis inrepere? adeo | |
| ut quidam simplicitatis indicium iracundiam dicant et | 5 |
| uulgo credatur facillimus quisque huic <maxime> obnoxius. |