Nullum est argumentum magnitudinis certius quam nihil
|
5.6.1.1
|
posse quo instigeris accidere. Pars superior mundi et ordi-
|
|
natior ac propinqua sideribus nec in nubem cogitur nec
|
|
in tempestatem inpellitur nec uersatur in turbinem; omni
|
|
tumultu caret: inferiora fulminantur. Eodem modo sublimis
|
5
|
animus, quietus semper et in statione tranquilla conlocatus,
|
|
omnia infra se premens quibus ira contrahitur, modestus et
|
|
uenerabilis est et dispositus; quorum nihil inuenies in irato.
|
|
Quis enim traditus dolori et furens non primam reiecit uere-
|
2.1
|
cundiam? Quis impetu turbidus et in aliquem ruens non
|
|
quidquid in se uenerandi habuit abiecit? Cui officiorum
|
|
numerus aut ordo constitit incitato? Quis linguae tempe-
|
|
rauit? Quis ullam partem corporis tenuit? Quis se regere
|
5
|
potuit inmissum? Proderit nobis illud Democriti salutare
|
3.1
|
praeceptum, quo monstratur tranquillitas si neque priuatim
|
|
neque publice multa aut maiora uiribus nostris egerimus.
|
|
Numquam tam feliciter in multa discurrenti negotia dies
|
|
transit ut non aut ex homine aut ex re offensa nascatur quae
|
5
|
animum in iras paret. Quemadmodum per frequentia urbis
|
4.1
|
loca properanti in multos incursitandum est et aliubi labi
|
|
necesse est, aliubi retineri, aliubi respergi, ita in hoc uitae
|
|
actu dissipato et uago multa inpedimenta, multae querellae
|
|
incidunt: alius spem nostram fefellit, alius distulit, alius
|
5
|
intercepit; non ex destinato proposita fluxerunt. Nulli
|
5.1
|
fortuna tam dedita est ut multa temptanti ubique respon-
|
|
deat; sequitur ergo ut is cui contra quam proposuerat aliqua
|
|
cesserunt inpatiens hominum rerumque sit, ex leuissimis
|
|
causis irascatur nunc personae, nunc negotio, nunc loco,
|
5
|
nunc fortunae, nunc sibi. Itaque ut quietus possit esse ani-
|
6.1
|
mus, non est iactandus nec multarum, ut dixi, rerum actu
|
|
fatigandus nec magnarum supraque uires adpetitarum.
|
|
Facile est leuia aptare ceruicibus et in hanc aut illam
|
|
partem transferre sine lapsu, at quae alienis in nos manibus
|
5
|
inposita aegre sustinemus, uicti in proximo effundimus;
|
|
etiam dum stamus sub sarcina, inpares oneri uacillamus.
|
|