Haec barbaris regibus feritas in ira fuit, quos nulla 5.17.1.1
eruditio, nullus litterarum cultus inbuerat: dabo tibi ex
Aristotelis sinu regem Alexandrum, qui Clitum carissimum
sibi et una educatum inter epulas transfodit manu quidem
sua, parum adulantem et pigre ex Macedone ac libero in 5
Persicam seruitutem transeuntem. Nam Lysimachum aeque 2.1
familiarem sibi leoni obiecit. Numquid ergo hic Lysimachus
felicitate quadam dentibus leonis elapsus ob hoc, cum ipse
regnaret, mitior fuit? Nam Telesphorum Rhodium ami- 3.1
cum suum undique decurtatum, cum aures illi nasumque
abscidisset, in cauea uelut nouum aliquod animal et
inusitatum diu pauit, cum oris detruncati mutilatique
deformitas humanam faciem perdidisset; accedebat fames 5
et squalor et inluuies corporis in stercore suo destituti;
callosis super haec genibus manibusque, quas in usum 4.1
pedum angustiae loci cogebant, lateribus uero adtritu ex-
ulceratis non minus foeda quam terribilis erat forma eius
uisentibus, factusque poena sua monstrum misericordiam
quoque amiserat. Tamen, cum dissimillimus esset homini 5
qui illa patiebatur, dissimilior erat qui faciebat.
  Vtinam ista saeuitia intra peregrina exempla mansisset 18.1.1
nec in Romanos mores cum aliis aduenticiis uitiis etiam
suppliciorum irarumque barbaria transisset! M. Mario, cui
uicatim populus statuas posuerat, cui ture ac uino suppli-
cabat, L. Sulla praefringi crura, erui oculos, amputari lin- 5
guam manus iussit, et, quasi totiens occideret quotiens
uulnerabat, paulatim et per singulos artus lacerauit. Quis 2.1
erat huius imperii minister? quis nisi Catilina iam in omne
facinus manus exercens? Is illum ante bustum Quinti Catuli
carpebat grauissimus mitissimi uiri cineribus, supra quos
uir mali exempli, popularis tamen et non tam inmerito quam 5
nimis amatus, per stilicidia sanguinem dabat. Dignus erat
Marius qui illa pateretur, Sulla qui iuberet, Catilina qui
faceret, sed indigna res publica quae in corpus suum pariter
et hostium et uindicum gladios reciperet. Quid antiqua 3.1
perscrutor? modo C. Caesar Sex. Papinium, cui pater erat
consularis, Betilienum Bassum quaestorem suum, procura-
toris sui filium, aliosque et senatores et equites Romanos uno
die flagellis cecidit, torsit, non quaestionis sed animi causa; 5
deinde adeo inpatiens fuit differendae uoluptatis, quam 4.1
ingentem crudelitas eius sine dilatione poscebat, ut in xysto
maternorum hortorum (qui porticum a ripa separat) inam-
bulans quosdam ex illis cum matronis atque aliis senatoribus
ad lucernam decollaret. Quid instabat? Quod periculum 5
aut priuatum aut publicum una nox minabatur? Quan-
tulum fuit lucem expectare denique, ne senatores populi
Romani soleatus occideret!