Beneficium aliquis nesciens accipit, nemo a ne-
|
6.8.1.1
|
sciente. Quomodo multos fortuita sanant nec ideo
|
|
remedia sunt, ut in flumen aliquoi cecidisse frigore
|
|
magno causa sanitatis fuit, quomodo quorundam fla-
|
|
gellis quartana discussa est et metus repentinus ani-
|
5
|
mum in aliam curam avertendo suspectas horas fefellit
|
|
nec ideo quidquam horum, etiam si saluti fuit, salutare
|
|
est, sic quidam nobis prosunt, dum nolunt, immo quia
|
|
nolunt; non tamen ideo illis beneficium debemus, quod
|
|
perniciosa illorum consilia fortuna deflexit in melius.
|
10
|
An existimas me debere ei quicquam, cuius manus,
|
2.1
|
cum me peteret, percussit hostem meum, qui nocuisset,
|
|
nisi errasset? Saepe testis, dum aperte peierat, etiam
|
|
veris testibus abrogavit fidem et reum velut factione
|
|
circumventum miserabilem reddidit. Quosdam ipsa,
|
3.1
|
quae premebat, potentia eripuit, et iudices, quem dam-
|
|
naturi erant causae, damnare gratiae noluerunt. Non
|
|
tamen hi beneficium reo dederunt, quamvis profuerint,
|
|
quia, quo missum sit telum, non quo pervenerit, quae-
|
5
|
ritur, et beneficium ab iniuria distinguit non eventus
|
|
sed animus. Adversarius meus, dum contraria dicit et
|
4.1
|
iudicem superbia offendit et in unum testem temere
|
|
<rem> demittit, causam meam erexit; non quaero, an
|
|
pro me erraverit: contra me voluit.
|
|
Nempe, ut gratus sim, velle debeo idem facere,
|
9.1.1
|
quod ille, ut beneficium daret, debuit. Num quid est
|
|
iniquius homine, qui eum odit, a quo in turba calcatus
|
|
aut respersus aut, quo nollet, inpulsus est? atqui quid
|
|
est aliud, quod illum querellae eximat, cum in re sit
|
5
|
iniuria, quam nescisse, quid faceret? Eadem res efficit,
|
2.1
|
ne hic beneficium dederit, ne ille iniuriam fecerit; et
|
|
amicum et inimicum voluntas facit. Quam multos
|
|
militiae morbus eripuit! quosdam, ne ad ruinam domus
|
|
suae occurrerent, inimicus vadimonio tenuit; ne in
|
5
|
piratarum manus pervenirent, quidam naufragio con-
|
|
secuti sunt; nec his tamen beneficium debemus, quia
|
|
extra sensum officii casus est, nec inimico, cuius nos
|
|
lis servavit, dum vexat ac detinet. Non est beneficium,
|
3.1
|
nisi quod a bona voluntate proficiscitur, nisi illud
|
|
adcognoscit, qui dedit. Profuit aliquis mihi, dum
|
|
nescit: nihil illi debeo; profuit, cum vellet nocere:
|
|
imitabor ipsum.
|
5
|