"Isto" inquit "modo nec lunae nec soli quicquam 6.20.1.1
debes; non enim propter te moventur." Sed cum in
hoc moveantur, ut universa conservent, et pro me
moventur; universorum enim pars sum. Adice nunc, 2.1
quod nostra et horum condicio dissimilis est; nam qui
mihi prodest, ut per me prosit sibi, non dedit bene-
ficium, quia me instrumentum utilitatis suae fecit; sol
autem et luna, etiam si nobis prosunt sua causa, non 5
in hoc tamen prosunt, ut per nos prosint sibi; quid
enim nos conferre illis possumus?
  "Sciam" inquit "solem ac lunam nobis velle 21.1.1
prodesse, si nolle potuerint; illis autem non licet non
moveri. Ad summam consistant et opus suum inter-
mittant." Hoc vide quot modis refellatur. Non ideo 2.1
minus vult, qui non potest nolle; immo maximum
argumentum est firmae voluntatis ne mutari quidem
posse. Vir bonus non potest non facere, quod facit;
non enim erit bonus, nisi fecerit; ergo nec bonus vir 5
beneficium dat, quia facit, quod debet, non potest autem
non facere, quod debet. Praeterea multum interest, 3.1
utrum dicas: "Non potest hoc non facere", quia cogitur,
an: "Non potest nolle". Nam si necesse est illi facere,
non debeo ipsi beneficium, sed cogenti; si necesse est
illi velle ob hoc, quia nihil habet melius, quod velit, 5
ipse se cogit; ita, quod tamquam coacto non deberem,
tamquam cogenti debeo. "Desinant" inquit "velle." 4.1
Hoc loco tibi illud occurrat: Quis tam demens est, ut
eam neget voluntatem esse, cui non est periculum de-
sinendi vertendique se in contrarium, cum ex diverso
nemo aeque videri debeat velle, quam cuius voluntas 5
usque eo certa est, ut aeterna sit? An, si is quoque
vult, qui potest statim nolle, is non videbitur velle,
in cuius naturam non cadit nolle?