| "Si vota" inquit "valuissent, et in hoc valuis- | 6.28.1.1 |
| sent, ut tutus esses." Primum certum mihi optas | |
| periculum sub incerto auxilio. Deinde utrumque cer- | |
| tum puta: quod nocet, prius est. Praeterea tu con- | 2.1 |
| dicionem voti tui nosti, me tempestas occupavit portus | |
| ac praesidii dubium. Quantum tormentum existimas, | |
| etiam si accepero, eguisse? etiam si servatus fuero, | |
| trepidasse? etiam si absolutus fuero, causam dixisse? | 5 |
| Nullius metus tam gratus est finis, ut non gratior sit | |
| solida et inconcussa securitas. Opta, ut reddere mihi | 3.1 |
| beneficium possis, cum opus erit, non, ut opus sit. Si | |
| esset in tua potestate, quod optas, ipse fecisses. | |
| Quanto hoc honestius votum est: "Opto, in eo | 29.1.1 |
| statu sit, quo semper beneficia distribuat, numquam | |
| desideret; sequatur illum materia, qua tam benigne | |
| utitur, largiendi iuvandique; numquam illi sit dando- | |
| rum beneficiorum inopia, datorum paenitentia; naturam | 5 |
| per se pronam ad misericordiam, humanitatem, clemen- | |
| tiam inritet ac provocet turba gratorum, quos illi et | |
| habere contingat nec experiri necesse sit; ipse nulli | |
| inplacabilis sit, ipsi nemo placandus; tam aequali in | |
| eum fortuna indulgentia perseveret, ut nemo in illum | 10 |
| possit esse nisi conscientia gratus." Quanto haec | 2.1 |
| iustiora vota sunt, quae te in nullam occasionem diffe- | |
| runt, sed gratum statim faciunt! Quid enim prohibet | |
| referre gratiam prosperis rebus? quam multa sunt, per | |
| quae, quidquid debemus, reddere etiam felicibus possu- | 5 |
| mus! fidele consilium, adsidua conversatio, sermo comis | |
| et sine adulatione iocundus, aures, si deliberari velit, | |
| diligentes, tutae, si credere, convictus familiaritas. | |
| Neminem tam alte secunda posuerunt, ut non illi eo | |
| magis amicus desit, quia nihil absit. | 10 |