Male de te existimas, si inutilis es nisi adflicto,
|
6.35.1.1
|
si rebus bonis supervacuus es. Quemadmodum te et
|
|
in dubiis et in adversis et in laetis sapienter geris, ut
|
|
dubia prudenter tractes, adversa fortiter, laeta moderate,
|
|
ita in omnia utilem te exhibere amico potes. Adversa
|
5
|
eius nec deserueris nec optaveris; multa nihilo minus,
|
|
ut non optes, in tanta varietate, quae tibi materiam
|
|
exercendae fidei praebeant, incident. Quemadmodum,
|
2.1
|
qui optat divitias alicui in hoc, ut illarum ipse partem
|
|
ferat, quamvis pro illo videatur optare, sibi prospicit,
|
|
sic, qui optat amico aliquam necessitatem, quam ad-
|
|
iutorio suo fideque discutiat, quod est ingrati, se illi
|
5
|
praefert et tanti existimat illum miserum esse, ut ipse
|
|
gratus sit, ob hoc ipsum ingratus; exonerare enim se
|
|
vult et gravi sarcina liberare. Multum interest, utrum
|
3.1
|
properes referre gratiam, ut reddas beneficium, an ne
|
|
debeas. Qui reddere vult, illius se commodo aptabit
|
|
et idoneum illi venire tempus volet; qui nihil aliud
|
|
quam ipse liberari vult, quo modo cumque ad hoc cupiet
|
5
|
pervenire, quod est pessimae voluntatis. "Ista" inquit
|
4.1
|
"festinatio nimium grati est!" Id apertius exprimere
|
|
non possum, quam si repetivero, quod dixi: Non vis
|
|
reddere acceptum beneficium, sed effugere. Hoc dicere
|
|
videris: "Quando isto carebo? quocumque modo mihi
|
5
|
laborandum est, ne isti obligatus sim." Si optares,
|
|
ut illi de suo solveres, multum abesse videreris a
|
|
grato; hoc, quod optas, iniquius est: execraris enim
|
|
illum et caput sanctum tibi dira precatione defigis.
|
|
Nemo, ut existimo, de inmanitate animi tui dubitaret,
|
5.1
|
si aperte illi paupertatem, si captivitatem, si famem
|
|
ac metum inprecareris; at quid interest, utrum vox
|
|
ista sit voti tui an vis? aliquid enim horum optas.
|
|
I nunc et hoc esse grati puta, quod ne ingratus qui-
|
5
|
dem faceret, qui modo non usque in odium, sed tan-
|
|
tum usque ad infitiationem beneficii perveniret!
|
|