Sed non, quidquid reprehendendum, etiam dam-
|
6.39.1.1
|
nandum est, sicut hoc votum amici, quod in manibus
|
|
est, male utentis bona voluntate et in id vitium in-
|
|
cidentis, quod devitat; nam dum gratum animum festi-
|
|
nat ostendere, ingratus est. Hoc ait: "In potestatem
|
2.1
|
meam recidat, gratiam meam desideret, sine me salvus,
|
|
honestus, tutus esse non possit, tam miser sit, ut illi
|
|
beneficii loco sit, quidquid redditur." Haec dis audien-
|
|
tibus: "Circumveniant illum domesticae insidiae, quas
|
5
|
ego possim solus obprimere, instet potens inimicus et
|
|
gravis, infesta turba nec inermis, creditor urgueat,
|
|
accusator." Vide, quam sis aecus: horum optares nihil,
|
40.1.1
|
si tibi beneficium non dedisset. Ut alia taceam, quae
|
|
graviora conmittis pessima pro optimis referendo, hoc
|
|
certe delinquis, quod non expectas suum cuiusque rei
|
|
tempus, quod aeque peccat, qui non sequitur, quam qui
|
5
|
antecedit. Quomodo beneficium non semper recipien-
|
|
dum est, sic non utique reddendum. Si mihi non de-
|
2.1
|
sideranti redderes, ingratus esses; quanto ingratior es,
|
|
qui desiderare me cogis! Expecta! quare subsidere
|
|
apud te munus meum non vis? quare obligatum moleste
|
|
<te> fers? quare quasi cum acerbo feneratore signare
|
5
|
rationem parem properas? quid mihi negotium quaeris?
|
|
quid in me deos inmittis? quomodo exigeres, qui sic
|
|
reddis?
|
|
Ante omnia ergo, Liberalis, hoc discamus, beneficia
|
41.1.1
|
debere secure et occasiones reddendorum observare,
|
|
non manu facere. Ipsam hanc cupiditatem primo quo-
|
|
que tempore liberandi se meminerimus ingrati esse;
|
|
nemo enim libenter reddit, quod invitus debet, et, quod
|
5
|
apud se esse non vult, onus iudicat esse, non munus.
|
|
Quanto melius ac iustius in promptu habere merita
|
2.1
|
amicorum et offerre, non ingerere, nec obaeratum se
|
|
iudicare, quoniam beneficium commune vinculum est
|
|
et inter se duos adligat! Dic: "Nihil moror, quominus
|
|
tuum revertatur; opto, hilaris accipias. Si necessitas
|
5
|
alterutri nostrum inminet fatoque quodam datum est,
|
|
ut aut tu cogaris beneficium recipere aut ego <alterum>
|
|
accipere, det potius, qui solet. Ego paratus sum:
|
|
nulla mora in Turno est;
|
|
ostendam hunc animum, cum primum tempus advenerit;
|
10
|
interim di testes sunt."
|
|