Soleo, mi Liberalis, notare hunc in te adfectum 6.42.1.1
et quasi manu prendere verentis et aestuantis, ne in
ullo officio sis tardior. Non decet gratum animum
sollicitudo, contra summa fiducia sui et ex conscientia
veri amoris dimissa omnis anxietas. Tam convicium 5
est: 'Recipe' quam: 'Debes'. Hoc primum beneficii
dati sit ius, ut recipiendi tempus eligat, qui dedit.
"At vereor, ne homines de me sequius loquantur." 2.1
Male agit, qui famae, non conscientiae gratus est. Duos
istius rei iudices habes, illum, <quem non debes timere,
et te,> quem non potes. "Quid ergo? si nulla inter-
venerit occasio, semper debebo?" Debebis; sed palam 5
debebis, sed libenter debebis, sed cum magna voluptate
apud te depositum intueberis. Paenitet accepti beneficii,
quem nondum redditi piget; quare, qui tibi dignus
visus est, a quo acciperes, indignus videatur, cui diu
debeas? 10
  In magnis erroribus sunt, qui ingentis animi 43.1.1
credunt proferre, donare, plurium sinum ac domum
inplere, cum ista interdum non magnus animus faciat,
sed magna fortuna; nesciunt, quanto interim maius ac
difficilius sit capere, quam fundere. Nam, ut nihil 5
alteri detraham, quoniam utrumque, ubi virtute fit,
par est, non minoris est animi beneficium debere quam
dare; eo quidem operosius hoc quam illud, quo maiore
diligentia custodiuntur accepta, quam dantur. Itaque 2.1
non est trepidandum, quam cito reponamus, nec pro-
currendum intempestive, quia aeque delinquit, qui ad
referendam gratiam suo tempore cessat, quam qui
alieno properat. Positum est illi apud me; nec illius 5
nomine nec meo timeo. Bene illi cautum est; non
potest hoc beneficium perdere nisi mecum, immo ne
mecum quidem: egi illi gratias, id est, rettuli. Qui 3.1
nimis de reddendo beneficio cogitat, nimis cogitare
alterum de recipiendo putat. Praestet se in utrumque
facilem: si vult recipere beneficium, referamus redda-
musque laeti; si illud apud nos custodiri mavult, quid 5
thensaurum eius eruimus? quid custodiam recusamus?
dignus est, quoi, utrum volet, liceat. Opinionem qui-
dem et famam eo loco habeamus, tamquam non ducere
sed sequi debeat.