Soleo, mi Liberalis, notare hunc in te adfectum
|
6.42.1.1
|
et quasi manu prendere verentis et aestuantis, ne in
|
|
ullo officio sis tardior. Non decet gratum animum
|
|
sollicitudo, contra summa fiducia sui et ex conscientia
|
|
veri amoris dimissa omnis anxietas. Tam convicium
|
5
|
est: 'Recipe' quam: 'Debes'. Hoc primum beneficii
|
|
dati sit ius, ut recipiendi tempus eligat, qui dedit.
|
|
"At vereor, ne homines de me sequius loquantur."
|
2.1
|
Male agit, qui famae, non conscientiae gratus est. Duos
|
|
istius rei iudices habes, illum, <quem non debes timere,
|
|
et te,> quem non potes. "Quid ergo? si nulla inter-
|
|
venerit occasio, semper debebo?" Debebis; sed palam
|
5
|
debebis, sed libenter debebis, sed cum magna voluptate
|
|
apud te depositum intueberis. Paenitet accepti beneficii,
|
|
quem nondum redditi piget; quare, qui tibi dignus
|
|
visus est, a quo acciperes, indignus videatur, cui diu
|
|
debeas?
|
10
|
In magnis erroribus sunt, qui ingentis animi
|
43.1.1
|
credunt proferre, donare, plurium sinum ac domum
|
|
inplere, cum ista interdum non magnus animus faciat,
|
|
sed magna fortuna; nesciunt, quanto interim maius ac
|
|
difficilius sit capere, quam fundere. Nam, ut nihil
|
5
|
alteri detraham, quoniam utrumque, ubi virtute fit,
|
|
par est, non minoris est animi beneficium debere quam
|
|
dare; eo quidem operosius hoc quam illud, quo maiore
|
|
diligentia custodiuntur accepta, quam dantur. Itaque
|
2.1
|
non est trepidandum, quam cito reponamus, nec pro-
|
|
currendum intempestive, quia aeque delinquit, qui ad
|
|
referendam gratiam suo tempore cessat, quam qui
|
|
alieno properat. Positum est illi apud me; nec illius
|
5
|
nomine nec meo timeo. Bene illi cautum est; non
|
|
potest hoc beneficium perdere nisi mecum, immo ne
|
|
mecum quidem: egi illi gratias, id est, rettuli. Qui
|
3.1
|
nimis de reddendo beneficio cogitat, nimis cogitare
|
|
alterum de recipiendo putat. Praestet se in utrumque
|
|
facilem: si vult recipere beneficium, referamus redda-
|
|
musque laeti; si illud apud nos custodiri mavult, quid
|
5
|
thensaurum eius eruimus? quid custodiam recusamus?
|
|
dignus est, quoi, utrum volet, liceat. Opinionem qui-
|
|
dem et famam eo loco habeamus, tamquam non ducere
|
|
sed sequi debeat.
|
|