Ideoque hanc quaestionem non est quod ad te 7.16.5.1
iudices pertinere, an, quod beneficium quis a sapiente
accepit, reddere debeat, si ille desiit esse sapiens et in
malum versus est. Redderes enim et depositum, quod
a sapiente accepisses, etiam malo, redderes creditum: 5
quid est, cur non et beneficium? quia mutatus est, ille
te mutet? Quid? si quid a sano accepisses, aegro non 6.1
redderes, cum plus semper inbecillo amico debeamus?
Et hic aeger est animo: adiuvetur, feratur; stultitia
morbus est animi.
  Distinguendum hoc, quo magis intellegatur, existi- 17.1.1
mo. Duo sunt beneficia: unum, quod dare nisi sapiens
sapienti non potest; hoc est absolutum et verum bene-
ficium; alterum volgare, plebeium, cuius inter nos in-
peritos commercium est. De hoc non est dubium, 2.1
quin illi, qualiscumque est, debeam reddere, sive ho-
micida sive fur sive adulter evasit. Habent scelera
leges suas; melius istos iudex quam ingratus emendat;
nemo te malum, quia est, faciat. Malo beneficium 5
proiciam, bono reddam, huic, quia debeo, illi, ne
debeam.
  De altero beneficii genere dubitatur, quod si acci- 18.1.1
pere non potui nisi sapiens, ne reddere quidem nisi
sapienti possum. 'Puta enim me reddere: ille non
potest recipere, non est iam huius rei capax, scientiam
utendi perdidit. Quid, si me remittere manco pilam 5
iubeas? stultum est dare alicui, quod accipere non
possit.' Ut respondere ab ultimo incipiam: non dabo 2.1
ulli, quod accipere non poterit; reddam, etiam si reci-
pere non poterit. Obligare enim non possum nisi
accipientem; liberari tantum, si reddidi, possum. Ille
uti illo non poterit? Viderit; penes illum erit culpa, 5
non penes me.