'Perdidi beneficium.' Numquid, quae consecra-
|
7.29.1.1
|
vimus, perdidisse nos dicimus? inter consecrata bene-
|
|
ficium est, etiam si male respondit, bene conlatum.
|
|
Non est ille, qualem speravimus; simus nos, quales
|
|
fuimus, ei dissimiles. Damnum non tunc factum:
|
5
|
adparuit; ingratus non sine nostro pudore protrahitur,
|
|
quoniam quidem querella amissi beneficii <non> bene
|
|
dati signum est. Quantum possumus, causam eius
|
2.1
|
apud nos agamus: 'Fortasse non potuit, fortasse igno-
|
|
ravit, fortasse facturus est.' Quaedam nomina bona
|
|
lentus et sapiens creditor fecit, qui sustinuit ac mora
|
|
fovit. Idem nobis faciundum est; nutriamus fidem
|
5
|
languidam.
|
|
'Perdidi beneficium.' Stulte non nosti detrimenti
|
30.1.1
|
tui tempora; perdidisti, sed cum dares; nunc palam
|
|
factum est. Etiam in his, quae videntur in perdito,
|
|
moderatio plurimum profuit; ut corporum ita animo-
|
|
rum molliter vitia tractanda sunt. Saepe, quod ex-
|
5
|
plicari pertinacia <potuit, violentia> trahentis abruptum
|
|
est. Quid opus est maledictis? quid querellis? quid
|
|
insectatione? quare illum liberas? quare dimittis? si
|
|
ingratus est, iam nihil debet. Quae ratio est ex-
|
2.1
|
acerbare eum, in quem magna contuleris, ut ex amico
|
|
dubio fiat non dubius inimicus et patrocinium sibi
|
|
nostra infamia quaerat, nec dicere: 'Nescio quid est,
|
|
quod eum, cui tantum debuit, ferre non potuit; subest
|
5
|
aliquid'? Nemo non superioris dignitatem querendo,
|
|
etiam si non inquinavit, adspersit: nec quisquam fingere
|
|
contentus est levia, cum magnitudine mendacii fidem
|
|
quaerat.
|
|