'Perdidi beneficium.' Numquid, quae consecra- 7.29.1.1
vimus, perdidisse nos dicimus? inter consecrata bene-
ficium est, etiam si male respondit, bene conlatum.
Non est ille, qualem speravimus; simus nos, quales
fuimus, ei dissimiles. Damnum non tunc factum: 5
adparuit; ingratus non sine nostro pudore protrahitur,
quoniam quidem querella amissi beneficii <non> bene
dati signum est. Quantum possumus, causam eius 2.1
apud nos agamus: 'Fortasse non potuit, fortasse igno-
ravit, fortasse facturus est.' Quaedam nomina bona
lentus et sapiens creditor fecit, qui sustinuit ac mora
fovit. Idem nobis faciundum est; nutriamus fidem 5
languidam.
  'Perdidi beneficium.' Stulte non nosti detrimenti 30.1.1
tui tempora; perdidisti, sed cum dares; nunc palam
factum est. Etiam in his, quae videntur in perdito,
moderatio plurimum profuit; ut corporum ita animo-
rum molliter vitia tractanda sunt. Saepe, quod ex- 5
plicari pertinacia <potuit, violentia> trahentis abruptum
est. Quid opus est maledictis? quid querellis? quid
insectatione? quare illum liberas? quare dimittis? si
ingratus est, iam nihil debet. Quae ratio est ex- 2.1
acerbare eum, in quem magna contuleris, ut ex amico
dubio fiat non dubius inimicus et patrocinium sibi
nostra infamia quaerat, nec dicere: 'Nescio quid est,
quod eum, cui tantum debuit, ferre non potuit; subest 5
aliquid'? Nemo non superioris dignitatem querendo,
etiam si non inquinavit, adspersit: nec quisquam fingere
contentus est levia, cum magnitudine mendacii fidem
quaerat.