C. Caesar dedit vitam Pompeio Penno, si dat, qui 2.12.1.1
non aufert; deinde absoluto et agenti gratias porrexit
osculandum sinistrum pedem. Qui excusant et negant
id insolentiae causa factum, aiunt socculum auratum,
immo aureum, margaritis distinctum ostendere eum 5
voluisse. Ita prorsus: quid hic contumeliosum est, si
vir consularis aurum et margaritas osculatus est alio-
quin nullam partem in corpore eius electurus, quam
purius oscularetur? Homo natus in hoc, ut mores 2.1
liberae civitatis Persica servitute mutaret, parum iudi-
cavit, si senator, senex, summis usus honoribus in con-
spectu principum supplex sibi eo more iacuisset, quo
hostes victi hostibus iacuere; invenit aliquid infra 5
genua, quo libertatem detruderet. Non hoc est rem
publicam calcare, et quidem, licet id aliquis non putet
ad rem pertinere, sinistro pede? Parum enim foede
furioseque insolens fuerat, qui de capite consularis viri
soccatus audiebat, nisi in os senatoris ingessisset im- 10
perator epigros suos.
  O superbia, magnae fortunae stultissimum malum! 13.1.1
ut a te nihil accipere iuvat! ut omne beneficium in
iniuriam convertis! ut te omnia dedecent! quoque altius
te sublevasti, hoc depressior es ostendisque tibi non
datum adgnoscere ista bona, quibus tantum inflaris; 5
quidquid das, corrumpis. Libet itaque interrogare, 2.1
quid se tanto opere resupinet, quid voltum habitumque
oris pervertat, ut malit personam habere quam faciem?
Iucunda sunt, quae humana fronte, certe leni placida-
que tribuuntur, quae cum daret mihi superior, non 5
exultavit supra me, sed quam potuit benignissimus fuit
descenditque in aequum et detraxit muneri suo pom-
pam, si observavit idoneum tempus, ut in occasione
potius quam in necessitate succurreret. Uno modo 3.1
istis persuadebimus, ne beneficia sua insolentia perdant,
si ostenderimus non ideo videri maiora, quod tumul-
tuosius data sunt; ne ipsos quidem ob id cuiquam
posse maiores videri; vanam esse superbiae magnitu- 5
dinem et quae in odium etiam amanda perducat.