Vides non esse magnum in ipsa re momentum, 2.19.1.1
quoniam non videtur dedisse beneficium, qui a malo
animo profuit; casus enim beneficium est, hominis in-
iuria. Leonem in amphitheatro spectavimus, qui unum
e bestiariis agnitum, cum quondam eius fuisset magister, 5
protexit ab inpetu bestiarum; num ergo beneficium est
ferae auxilium? minime, quia nec voluit facere nec
faciendi animo fecit. Quo loco feram posui, tyrannum 2.1
pone: et hic vitam dedit et illa, nec hic nec illa bene-
ficium. Quia non est beneficium accipere cogi, non
est beneficium debere, cui nolis. Ante des oportet
mihi arbitrium mei, deinde beneficium. 5
  Disputari de M. Bruto solet, an debuerit accipere 20.1.1
ab divo Iulio vitam, cum occidendum eum iudicaret.
Quam rationem in occidendo secutus sit, alias tracta- 2.1
bimus; mihi enim, cum vir magnus in aliis fuerit, in
hac re videtur vehementer errasse nec ex institutione
Stoica se egisse; qui aut regis nomen extimuit, cum
optimus civitatis status sub rege iusto sit, aut ibi 5
speravit libertatem futuram, ubi tam magnum prae-
mium erat et imperandi et serviendi, aut existimavit
civitatem in priorem formam posse revocari amissis
pristinis moribus futuramque ibi aequalitatem civilis
iuris et staturas suo loco leges, ubi viderat tot milia 10
hominum pugnantia, non an servirent, sed utri. Quanta
vero illum aut rerum naturae aut urbis suae tenuit
oblivio, qui uno interempto defuturum credidit alium,
qui idem vellet, cum Tarquinius esset inventus post
tot reges ferro ac fulminibus occisos! Sed vitam acci- 3.1
pere debuit, ob hoc tamen <non> habere illum parentis
loco, quia in ius dandi beneficii iniuria venerat; non
enim servavit is, qui non interfecit, nec beneficium
dedit, sed missionem. 5