Itaque non haec parum idonea res visa est, quae 3.8.1.1
deduceretur ad iudicem, sed nemo huic rei satis idoneus
iudex inventus est; quod non admiraberis, si excusseris,
quid habiturus fuerit difficultatis, quisquis in eiusmodi
reum exisset. Donavit aliquis magnam pecuniam, sed 2.1
dives, sed non sensurus inpendium; donavit alius, sed
toto patrimonio cessurus; summa eadem est, beneficium
idem non est. Etiamnunc adice: hic pecuniam pro
addicto dependit, sed cum illam domo protulisset; ille 5
dedit eandem, sed mutuam sumpsit aut rogavit et se
obligari ingenti merito passus est; eodem existimas
loco esse illum, qui beneficium ex facili largitus est,
et hunc, qui accepit, ut daret? Tempore quaedam 3.1
magna fiunt, non summa: beneficium est donata pos-
sessio, cuius fertilitas laxare possit annonam, benefi-
cium est unus in fame panis; beneficium est donare
regiones, per quas magna flumina et navigabilia de- 5
currant, beneficium est arentibus siti et vix spiritum
per siccas fauces ducentibus monstrare fontem. Quis
inter se ista conparabit? quis expendet? Difficilis est
sententia, quae non rem, sed vim rei quaerit; eadem
licet sint, aliter data non idem pendent. Dedit hic 4.1
mihi beneficium, sed non libenter, sed dedisse se que-
stus est, sed superbius me, quam solebat, adspexit,
sed tam tarde dedit, ut plus praestaturus fuerit, si cito
negasset: horum quomodo iudex inibit aestimationem, 5
cum sermo et dubitatio et voltus meriti gratiam de-
struant?