'Dicitis' inquit 'beneficium creditum insolubile
|
4.12.1.1
|
esse, creditum autem non est res per se expetenda.'
|
|
Cum creditum dicimus, imagine et translatione utimur;
|
|
sic enim et legem dicimus iusti iniustique regulam
|
|
esse, et regula non est res per se expetenda. Ad haec
|
5
|
verba demonstrandae rei causa descendimus; cum dico
|
|
creditum, intellegitur tamquam creditum. Vis scire?
|
|
adicio insolubile, cum creditum nullum non solvi aut
|
|
possit aut debeat. Adeo beneficium utilitatis causa
|
2.1
|
dandum non est, ut saepe, quemadmodum dixi, cum
|
|
damno ac periculo dandum sit. Sic latronibus circum-
|
|
ventum defendo, ut tuto transire permittatur; reum
|
|
gratia laborantem tueor et hominum potentium factio-
|
5
|
nem in me converto, quas illi detraxero sordes, sub
|
|
accusatoribus isdem fortasse sumpturus, cum abire in
|
|
partem alteram possim et securus spectare aliena cer-
|
|
tamina; spondeo pro iudicato et suspensis amici bonis
|
|
libellum deicio creditoribus eius me obligaturus; ut
|
10
|
possim servare proscriptum, ipse proscriptionis pericu-
|
|
lum adeo. Nemo Tusculanum aut Tiburtinum para-
|
3.1
|
turus salubritatis causa et aestivi secessus, quoto anno
|
|
empturus sit, disputat; cui e re sit, tuendum est. Eadem
|
4.1
|
in beneficio ratio est; nam quom interrogaveris, quid
|
|
reddat, respondebo: bonam conscientiam. Quid reddat
|
|
beneficium? dic tu mihi, quid reddat iustitia, quid in-
|
|
nocentia, quid magnitudo animi, quid pudicitia, quid
|
5
|
temperantia; si quicquam praeter ipsas, <ipsas> non petis.
|
|
In quid mundus vices suas solvit? in quid sol diem
|
5.1
|
extendit et contrahit? omnia ista beneficia sunt, fiunt
|
|
enim nobis profutura. Quomodo mundi officium est
|
|
circumagere rerum ordinem, quomodo solis loca mutare,
|
|
ex quibus oriatur, in quae cadat, et haec salutaria
|
5
|
nobis facere sine praemio, ita viri officium est inter
|
|
alia et beneficium dare. Quare ergo dat? ne non det,
|
|
ne occasionem bene faciendi perdat.
|
|