| Sed longius nos inpetus evehit provocante materia; | 1.10.1.1 |
| itaque sic finiamus, ne in nostro saeculo culpa sub- | |
| sidat. Hoc maiores nostri questi sunt, hoc nos queri- | |
| mur, hoc posteri nostri querentur, eversos mores, re- | |
| gnare nequitiam, in deterius res humanas et omne | 5 |
| nefas labi; at ista eodem stant loco stabuntque, paulum | |
| dumtaxat ultro aut citro mota, ut fluctus, quos aestus | |
| accedens longius extulit, recedens interiore litorum | |
| vestigio tenuit. Nunc in adulteria magis quam in alia | 2.1 |
| peccabitur, abrumpetque frenos pudicitia; nunc con- | |
| viviorum vigebit furor et foedissimum patrimoniorum | |
| exitium, culina; nunc cultus corporum nimius et formae | |
| cura prae se ferens animi deformitatem; nunc in petu- | 5 |
| lantiam et audaciam erumpet male dispensata libertas; | |
| nunc in crudelitatem privatam ac publicam ibitur bello- | |
| rumque civilium insaniam, qua omne sanctum ac sacrum | |
| profanetur; habebitur aliquando ebrietati honor, et | |
| plurimum meri cepisse virtus erit. Non expectant uno | 3.1 |
| loco vitia, sed mobilia et inter se dissidentia tumultu- | |
| antur, pellunt in vicem fuganturque; ceterum idem | |
| semper de nobis pronuntiare debebimus, malos esse | |
| nos, malos fuisse,—invitus adiciam, et futuros esse. | 5 |
| Erunt homicidae, tyranni, fures, adulteri, raptores, | 4.1 |
| sacrilegi, proditores; infra omnia ista ingratus est, nisi | |
| quod omnia ista ab ingrato sunt, sine quo vix ullum | |
| magnum facinus adcrevit. Hoc tu cave tamquam maxi- | |
| mum crimen ne admittas, ignosce tamquam levissimo, | 5 |
| si admissum est. Haec est enim iniuriae summa: | |
| beneficium perdidisti. Salvum est enim tibi ex illo, | |
| quod est optimum: dedisti. Quemadmodum autem cu- | 5.1 |
| randum est, ut in eos potissimum beneficia conferamus, | |
| qui grate responsuri erunt, ita quaedam, etiam si male | |
| de illis sperabitur, faciemus tribuemusque, non solum | |
| si iudicabimus ingratos fore, sed si sciemus fuisse. | 5 |
| Tamquam si filios alicui restituere potero magno peri- | |
| culo liberatos sine ullo meo, non dubitabo. Dignum | |
| etiam inpendio sanguinis mei tuebor et in partem | |
| discriminis veniam; indignum si eripere latronibus po- | |
| tero clamore sublato, salutarem vocem homini non | 10 |
| pigebit emittere. |