Idem etiam <in> illa quaestione responsum existima,
|
4.40.1.1
|
an omni modo referenda sit gratia, et an beneficium
|
|
utique reddendum sit. Animum praestare gratum debeo,
|
|
ceterum aliquando me referre gratiam non patitur mea
|
|
infelicitas, aliquando felicitas eius, cui debeo. Quid
|
2.1
|
enim regi, quid pauper diviti reddam, utique cum qui-
|
|
dam recipere beneficium iniuriam iudicent et beneficia
|
|
subinde aliis beneficiis onerent? quid amplius in horum
|
|
persona possum quam velle? Nec enim ideo beneficium
|
5
|
novum reicere debeo, quia nondum prius reddidi. Acci-
|
|
piam tam libenter, quam dabitur, et praebebo me
|
|
amico meo exercendae bonitatis suae capacem materiam;
|
|
qui nova accipere non vult, acceptis offenditur. Non
|
3.1
|
refero gratiam: quid ad rem? non est per me mora,
|
|
si aut occasio mihi deest aut facultas. Ille praestitit
|
|
mihi, nempe cum occasionem haberet, cum facultatem;
|
|
utrum bonus vir est an malus? apud bonum virum
|
5
|
bonam causam habeo, apud malum non ago. Ne illud
|
4.1
|
quidem existimo faciendum, ut referre gratiam etiam
|
|
invitis his, quibus refertur, properemus et instemus
|
|
recedentibus; non est referre gratiam, quod volens
|
|
acceperis, nolenti reddere. Quidam, cum aliquod illis
|
5
|
missum est munusculum, subinde aliud intempestive
|
|
remittunt et nihil se debere testantur; reiciendi genus
|
|
est protinus aliud in vicem mittere et munus munere
|
|
expungere. Aliquando et non reddam beneficium, cum
|
5.1
|
possim: quando? si plus mihi detracturus ero, quam
|
|
illi conlaturus, si ille non erit sensurus ullam accessio-
|
|
nem recepto eo, quo reddito mihi multum abscessurum
|
|
erit. Qui festinat utique reddere, non habet animum
|
5
|
grati hominis, sed debitoris; et, ut breviter, qui nimis
|
|
cupit solvere, invitus debet; qui invitus debet, in-
|
|
gratus est.
|
|