"Video: prodest aliqua res et ideo beneficium est; 5.20.4.1
nocet et ideo non est beneficium. Ecce, quod nec
prosit nec noceat, dabo, et tamen beneficium erit.
Patrem alicuius in solitudine exanimem inveni, corpus
eius sepelivi: nec ipsi profui (quid enim illius inter- 5
erat, quo genere dilaberetur?) nec filio (quid enim illi
per hoc commodi accessit?)." Dicam, quid consecutus
sit: officio sollemni et necessario per me functus est;
praestiti patri eius, quod ipse praestare voluisset nec 5.1
non et debuisset. Hoc tamen ita beneficium est, si
non misericordiae et humanitati dedi, ut quodlibet
cadaver absconderem, sed si corpus adgnovi, si filio
tunc hoc praestare me cogitavi; at si terram ignoto 5
mortuo inieci, nullum in hoc habeo huius officii debi-
torem in publicum humanus.
  Dicet aliquis: "Quid tanto opere quaeris, cui de- 6.1
deris beneficium, tamquam repetiturus aliquando? Sunt,
qui numquam iudicent esse repetendum, et has causas
adferunt: Indignus etiam repetenti non reddet, dignus
ipse per se referet. Praeterea, si bono viro dedisti, 5
expecta, ne iniuriam illi facias adpellando, tamquam
sua sponte redditurus non fuisset; si malo viro de-
disti, plectere; beneficium vero ne corruperis creditum
faciendo. Praeterea lex, quod non iussit repeti, vetuit."
Verba sunt ista. Quam diu me nihil urguet, quam diu 7.1
fortuna nihil cogit, perdam potius beneficium quam
repetam; sed si de salute liberorum agitur, si in
periculum uxor deducitur, si patriae salus ac libertas
mittit me etiam, quo ire nollem, imperabo pudori 5
meo et testabor omnia me fecisse, ne opus esset mihi
auxilio hominis ingrati; novissime recipiendi beneficii
necessitas repetendi verecundiam vincet. Deinde, cum
bono viro beneficium do, sic do tamquam numquam
repetiturus, nisi fuerit necesse. 10