| Crudelitatem privatorum quoque serviles manus | 1.26.1.1 |
| sub certo crucis periculo ultae sunt; tyrannorum gentes | |
| populique et, quorum erat malum, et ei, quibus in- | |
| minebat, excindere adgressi sunt. Aliquando sua prae- | |
| sidia in ipsos consurrexerunt perfidiamque et inpietatem | 5 |
| et feritatem et, quidquid ab illis didicerant, in ipsos | |
| exercuerunt. Quid enim potest quisquam ab eo sperare, | |
| quem malum esse docuit? non diu nequitia adparet | |
| nec, quantum iubetur, peccat. Sed puta esse tutam | 2.1 |
| crudelitatem, quale eius regnum est? non aliud quam | |
| captarum urbium forma et terribiles facies publici | |
| metus. Omnia maesta, trepida, confusa; voluptates | |
| ipsae timentur; non convivia securi ineunt, in quibus | 5 |
| lingua sollicite etiam ebriis custodienda est, non specta- | |
| cula, ex quibus materia criminis ac periculi quaeritur. | |
| Adparentur licet magna inpensa et regiis opibus et | |
| artificum exquisitis nominibus, quem tamen ludi in | |
| carcere iuvent? Quod istud, di boni, malum est occi- | 3.1 |
| dere, saevire, delectari sono catenarum et civium capita | |
| decidere, quocumque ventum est, multum sanguinis | |
| fundere, adspectu suo terrere ac fugare? Quae alia | |
| vita esset, si leones ursique regnarent, si serpentibus | 5 |
| in nos ac noxiosissimo cuique animali daretur potestas? | |
| Illa rationis expertia et a nobis inmanitatis crimine | 4.1 |
| damnata abstinent suis, et tuta est etiam inter feras | |
| similitudo: horum ne a necessariis quidem sibi rabies | |
| temperat, sed externa suaque in aequo habet, quo plus se | |
| exercitat, <eo incitat>ior. A singulorum deinde caedibus | 5 |
| in exitia gentium serpit et inicere tectis ignem, aratrum | |
| vetustis urbibus inducere potentiam putat; et unum | |
| occidi iubere aut alterum parum imperatorium credit; | |
| nisi eodem tempore grex miserorum sub ictu stetit, | |
| crudelitatem suam in ordinem coactam putat. Felicitas | 5.1 |
| illa multis salutem dare et ad vitam ab ipsa morte | |
| revocare et mereri clementia civicam. Nullum orna- | |
| mentum principis fastigio dignius pulchriusque est | |
| quam illa corona ob cives servatos, non hostilia arma | 5 |
| detracta victis, non currus barbarorum sanguine cruenti, | |
| non parta bello spolia. Haec divina potentia est gre- | |
| gatim ac publice servare; multos quidem occidere et | |
| indiscretos incendi ac ruinae potentia est. |