Adice, quod sapiens et providet et in expedito 2.6.1.1
consilium habet; numquam autem liquidum sincerum-
que ex turbido venit. Tristitia inhabilis est ad dispi-
ciendas res, utilia excogitanda, periculosa vitanda, aequa
aestimanda; ergo non miseretur, quia id sine miseria 5
animi non fit. Cetera omnia, quae, qui miserentur, 2.1
volo facere, libens et altus animo faciet; succurret
alienis lacrimis, non accedet; dabit manum naufrago,
exuli hospitium, egenti stipem, non hanc contumeliosam,
quam pars maior horum, qui misericordes videri volunt, 5
abicit et fastidit, quos adiuvat, contingique ab iis
timet, sed ut homo homini ex communi dabit; donabit
lacrimis maternis filium et catenas solvi iubebit et
ludo eximet et cadaver etiam noxium sepeliet, sed
faciet ista tranquilla mente, voltu suo. Ergo non 3.1
miserebitur sapiens, sed succurret, sed proderit, in
commune auxilium natus ac bonum publicum, ex quo
dabit cuique partem. Etiam ad calamitosos pro por-
tione inprobandosque et emendandos bonitatem suam 5
permittet; adflictis vero et forte laborantibus multo
libentius subveniet. Quotiens poterit, fortunae inter-
cedet; ubi enim opibus potius utetur aut viribus, quam
ad restituenda, quae casus inpulit? Voltum quidem
non deiciet nec animum ob crus alicuius aridum aut 10
pannosam maciem et innixam baculo senectutem; cete-
rum omnibus dignis proderit et deorum more calami-
tosos propitius respiciet. Misericordia vicina est mise- 4.1
riae; habet enim aliquid trahitque ex ea. Inbecillos
oculos esse scias, qui ad alienam lippitudinem et ipsi
subfunduntur, tam mehercules quam morbum esse, non
hilaritatem, semper adridere ridentibus et ad omnium 5
oscitationem ipsum quoque os diducere; misericordia
vitium est animorum nimis miseria paventium, quam
si quis a sapiente exigit, prope est, ut lamentationem
exigat et <in> alienis funeribus gemitus.