SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
  Quid ista circumspicis quae tibi possunt fortasse evenire 103.1.1
sed possunt et non evenire? Incendium dico, ruinam, alia
quae nobis incidunt, non insidiantur: illa potius vide, illa
[vide] vita [illa] quae nos observant, quae captant. Rari sunt
casus, etiamsi graves, naufragium facere, vehiculo everti: ab 5
homine homini cotidianum periculum. Adversus hoc te
expedi, hoc intentis oculis intuere; nullum est malum fre-
quentius, nullum pertinacius, nullum blandius. Tempestas 2.1
minatur antequam surgat, crepant aedificia antequam cor-
ruant, praenuntiat fumus incendium: subita est ex homine
pernicies [est], et eo diligentius tegitur quo propius accedit.
Erras si istorum tibi qui occurrunt vultibus credis: hominum 5
effigies habent, animos ferarum, nisi quod illarum pernicio-
sus est primus incursus: quos transiere non quaerunt.
Numquam enim illas ad nocendum nisi necessitas incitat;
[hae] aut fame aut timore coguntur ad pugnam: homini
perdere hominem libet. Tu tamen ita cogita quod ex homine 3.1
periculum sit ut cogites quod sit hominis officium; alterum
intuere ne laedaris, alterum ne laedas. Commodis omnium
laeteris, movearis incommodis, et memineris quae praestare
debeas, quae cavere. Sic vivendo quid consequaris? non te ne 4.1
noceant, sed ne fallant. Quantum potes autem in philoso-
phiam recede: illa te sinu suo proteget, in huius sacrario eris
aut tutus aut tutior. Non arietant inter se nisi in eadem
ambulantes via. Ipsam autem philosophiam non debebis 5.1
iactare; multis fuit periculi causa insolenter tractata et con-
tumaciter: tibi vitia detrahat, non aliis exprobret. Non
abhorreat a publicis moribus nec hoc agat ut quidquid non
facit damnare videatur. Licet sapere sine pompa, sine 5
invidia. Vale.