SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
|
|
Ubi illa prudentia tua? ubi in dispiciendis rebus subtilitas?
|
107.1.1
|
ubi magnitudo? Tam pusilla <te res> tangit? Servi occupationes
|
|
tuas occasionem fugae putaverunt. Si amici deciperent
|
|
(habeant enim sane nomen quod illis noster error inposuit,
|
|
et vocentur quo turpius non sint) * * * omnibus rebus
|
5
|
tuis desunt illi qui et operam tuam conterebant et te aliis
|
|
molestum esse credebant. Nihil horum insolitum, nihil inexpe-
|
2.1
|
ctatum est; offendi rebus istis tam ridiculum est quam queri
|
|
quod spargaris <in balneo aut vexeris> in publico aut inquine-
|
|
ris in luto. Eadem vitae condicio est quae balnei, turbae,
|
|
itineris: quaedam in te mittentur, quaedam incident. Non
|
5
|
est delicata res vivere. Longam viam ingressus es: et labaris
|
|
oportet et arietes et cadas et lasseris et exclames 'o mors!',
|
|
id est mentiaris. Alio loco comitem relinques, alio efferes,
|
|
alio timebis: per eiusmodi offensas emetiendum est confra-
|
|
gosum hoc iter. Mori vult? praeparetur animus contra omnia;
|
3.1
|
sciat se venisse ubi tonat fulmen; sciat se venisse ubi
|
|
Luctus et ultrices posuere cubilia Curae
|
|
pallentesque habitant Morbi tristisque Senectus.
|
|
In hoc contubernio vita degenda est. Effugere ista non potes,
|
5
|
comtemnere potes; contemnes autem si saepe cogitaveris et
|
|
futura praesumpseris. Nemo non fortius ad id cui se diu
|
4.1
|
composuerat accessit et duris quoque, si praemeditata erant,
|
|
obstitit: at contra inparatus etiam levissima expavit. Id
|
|
agendum est ne quid nobis inopinatum sit; et quia omnia
|
|
novitate graviora sunt, hoc cogitatio adsidua praestabit, ut
|
5
|
nulli sis malo tiro.
|
|
'Servi me reliquerunt.' Alium compilaverunt, alium
|
5.1
|
accusaverunt, alium occiderunt, alium prodiderunt, alium
|
|
mulcaverunt, alium veneno, alium criminatione petierunt:
|
|
quidquid dixeris multis accidit * * * deinceps quae multa et
|
|
varia sunt in nos deriguntur. Quaedam in nos fixa sunt,
|
5
|
quaedam vibrant et cum maxime veniunt, quaedam in alios
|
|
perventura nos stringunt. Nihil miremur eorum ad quae nati
|
6.1
|
sumus, quae ideo nulli querenda quia paria sunt omnibus. Ita
|
|
dico, paria sunt; nam etiam quod effugit aliquis pati potuit.
|
|
Aequum autem ius est non quo omnes usi sunt sed quod
|
|
omnibus latum est. Imperetur aequitas animo et sine querella
|
5
|
mortalitatis tributa pendamus. Hiems frigora adducit:
|
7.1
|
algendum est. Aestas calores refert: aestuandum est. Intem-
|
|
peries caeli valetudinem temptat: aegrotandum est. Et fera
|
|
nobis aliquo loco occurret et homo perniciosior feris omnibus.
|
|
Aliud aqua, aliud ignis eripiet. Hanc rerum condicionem
|
5
|
mutare non possumus: illud possumus, magnum sumere
|
|
animum et viro bono dignum, quo fortiter fortuita patiamur
|
|
et naturae consentiamus. Natura autem hoc quod vides
|
8.1
|
regnum mutationibus temperat: nubilo serena succedunt;
|
|
turbantur maria cum quieverunt; flant in vicem venti;
|
|
noctem dies sequitur; pars caeli consurgit, pars mergitur:
|
|
contrariis rerum aeternitas constat. Ad hanc legem animus
|
9.1
|
noster aptandus est; hanc sequatur, huic pareat; et quae-
|
|
cumque fiunt debuisse fieri putet nec velit obiurgare
|
|
naturam. Optimum est pati quod emendare non possis, et
|
|
deum quo auctore cuncta proveniunt sine murmuratione
|
5
|
comitari: malus miles est qui imperatorem gemens sequitur.
|
|
Quare inpigri atque alacres excipiamus imperia nec desera-
|
10.1
|
mus hunc operis pulcherrimi cursum, cui quidquid patiemur
|
|
intextum est; et sic adloquamur Iovem, cuius gubernaculo
|
|
moles ista derigitur, quemadmodum Cleanthes noster versibus
|
|
disertissimis adloquitur, quos mihi in nostrum sermonem
|
5
|
mutare permittitur Ciceronis, disertissimi viri, exemplo. Si
|
|
placuerint, boni consules; si displicuerint, scies me in hoc
|
|
secutum Ciceronis exemplum.
|
|
Duc, o parens celsique dominator poli,
|
11.1
|
quocumque placuit: nulla parendi mora est;
|
|
adsum inpiger. Fac nolle, comitabor gemens
|
|
malusque patiar facere quod licuit bono.
|
|
Ducunt volentem fata, nolentem trahunt.
|
5
|
Sic vivamus, sic loquamur; paratos nos inveniat atque
|
12.1
|
inpigros fatum. Hic est magnus animus qui se ei tradidit: at
|
|
contra ille pusillus et degener qui obluctatur et de ordine
|
|
mundi male existimat et emendare mavult deos quam se
|
|
Vale.
|
5
|