SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
  Quomodo hoc ad me pervenerit quaeris, quis mihi id te 43.1.1
cogitare narraverit quod tu nulli narraveras? Is qui scit
plurimum, rumor. 'Quid ergo?' inquis 'tantus sum ut possim
excitare rumorem?' Non est quod te ad hunc locum respi-
ciens metiaris: ad istum respice in quo moraris. Quidquid 2.1
inter vicina eminet magnum est illic ubi eminet; nam ma-
gnitudo <non> habet modum certum: comparatio illam aut
tollit aut deprimit. Navis quae in flumine magna est in mari
parvula est; gubernaculum quod alteri navi magnum alteri 5
exiguum est. Tu nunc in provincia, licet contemnas ipse te, 3.1
magnus es. Quid agas, quemadmodum cenes, quemadmodum
dormias, quaeritur, scitur: eo tibi diligentius vivendum est.
Tunc autem felicem esse te iudica cum poteris in publico
vivere, cum te parietes tui tegent, non abscondent, quos 5
plerumque circumdatos nobis iudicamus non ut tutius viva-
mus, sed ut peccemus occultius. Rem dicam ex qua mores 4.1
aestimes nostros: vix quemquam invenies qui possit aperto
ostio vivere. Ianitores conscientia nostra, non superbia
opposuit: sic vivimus ut deprendi sit subito aspici. Quid
autem prodest recondere se et oculos hominum auresque 5
vitare? Bona conscientia turbam advocat, mala etiam in 5.1
solitudine anxia atque sollicita est. Si honesta sunt quae
facis, omnes sciant; si turpia, quid refert neminem scire
cum tu scias? O te miserum si contemnis hunc testem! Vale.