SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
|
|
Queror, litigo, irascor. Etiamnunc optas quod tibi optavit
|
60.1.1
|
nutrix tua aut paedagogus aut mater? nondum intellegis
|
|
quantum mali optaverint? O quam inimica nobis sunt vota
|
|
nostrorum! eo quidem inimiciora quo cessere felicius. Iam
|
|
non admiror si omnia nos a prima pueritia mala sequuntur:
|
5
|
inter execrationes parentum crevimus. Exaudiant di quan-
|
|
doque nostram pro nobis vocem gratuitam. Quousque pos-
|
2.1
|
cemus aliquid deos? [quasi] ita nondum ipsi alere nos possu-
|
|
mus? Quamdiu sationibus implebimus magnarum urbium
|
|
campos? quamdiu nobis populus metet? quamdiu unius
|
|
mensae instrumentum multa navigia et quidem non ex uno
|
5
|
mari subvehent? Taurus paucissimorum iugerum pascuo
|
|
impletur; una silva elephantis pluribus sufficit: homo et
|
|
terra et mari pascitur. Quid ergo? tam insatiabilem nobis
|
3.1
|
natura alvum dedit, cum tam modica corpora dedisset, ut
|
|
vastissimorum edacissimorumque animalium aviditatem vin-
|
|
ceremus? Minime; quantulum est enim quod naturae datur!
|
|
Parvo illa dimittitur: non fames nobis ventris nostri magno
|
5
|
constat sed ambitio. Hos itaque, ut ait Sallustius, 'ventri
|
4.1
|
oboedientes' animalium loco numeremus, non hominum,
|
|
quosdam vero ne animalium quidem, sed mortuorum. Vivit
|
|
is qui multis usui est, vivit is qui se utitur; qui vero latitant
|
|
et torpent sic in domo sunt quomodo in conditivo. Horum
|
5
|
licet in limine ipso nomen marmori inscribas: mortem suam
|
|
antecesserunt. Vale.
|
|