SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
|
|
Mutare te loca et aliunde alio transilire nolo, primum quia
|
69.1.1
|
tam frequens migratio instabilis animi est: coalescere otio
|
|
non potest nisi desît circumspicere et errare. Ut animum
|
|
possis continere, primum corporis tui fugam siste. Deinde
|
2.1
|
plurimum remedia continuata proficiunt: interrumpenda
|
|
non est quies et vitae prioris oblivio; sine dediscere oculos
|
|
tuos, sine aures adsuescere sanioribus verbis. Quotiens proces-
|
|
seris, in ipso transitu aliqua quae renovent cupiditates tuas
|
5
|
tibi occurrent. Quemadmodum ei qui amorem exuere cona-
|
3.1
|
tur evitanda est omnis admonitio dilecti corporis (nihil enim
|
|
facilius quam amor recrudescit), ita qui deponere vult de-
|
|
sideria rerum omnium quarum cupiditate flagravit et oculos
|
|
et aures ab iis quae reliquit avertat. Cito rebellat adfectus.
|
4.1
|
Quocumque se verterit, pretium aliquod praesens occupa-
|
|
tionis suae aspiciet. Nullum sine auctoramento malum est:
|
|
avaritia pecuniam promittit, luxuria multas ac varias volu-
|
|
ptates, ambitio purpuram et plausum et ex hoc potentiam et
|
5
|
quidquid <potest> potentia. Mercede te vitia sollicitant: hic
|
5.1
|
tibi gratis vivendum est. Vix effici toto saeculo potest ut
|
|
vitia tam longa licentia tumida subigantur et iugum accipiant,
|
|
nedum si tam breve tempus intervallis discindimus; unam
|
|
quamlibet rem vix ad perfectum perducit adsidua vigilia et
|
5
|
intentio. Si me quidem velis audire, hoc meditare et exerce,
|
6.1
|
ut mortem et excipias et, si ita res suadebit, accersas: interest
|
|
nihil, illa ad nos veniat an ad illam nos. Illud inperitissimi
|
|
cuiusque verbum falsum esse tibi ipse persuade: 'bella res
|
|
est mori sua morte'. Nemo moritur nisi sua morte. Illud
|
5
|
praeterea tecum licet cogites: nemo nisi suo die moritur.
|
|
Nihil perdis ex tuo tempore; nam quod relinquis alienum
|
|
est. Vale.
|
|