SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
|
|
Hodierno die non tantum meo beneficio mihi vaco sed
|
80.1.1
|
spectaculi, quod omnes molestos ad sphaeromachian avocavit.
|
|
Nemo inrumpet, nemo cogitationem meam inpediet, quae
|
|
hac ipsa fiducia procedit audacius. Non crepabit subinde
|
|
ostium, non adlevabitur velum: licebit tuto vadere, quod
|
5
|
magis necessarium est per se eunti et suam sequenti viam.
|
|
Non ergo sequor priores? facio, sed permitto mihi et invenire
|
|
aliquid et mutare et relinquere; non servio illis, sed assentior.
|
|
Magnum tamen verbum dixi, qui mihi silentium promitte-
|
2.1
|
bam et sine interpellatore secretum: ecce ingens clamor ex
|
|
stadio perfertur et me non excutit mihi, sed in huius ipsius
|
|
rei contemplationem transfert. Cogito mecum quam multi
|
|
corpora exerceant, ingenia quam pauci; quantus ad spectacu-
|
5
|
lum non fidele et lusorium fiat concursus, quanta sit circa
|
|
artes bonas solitudo; quam inbecilli animo sint quorum
|
|
lacertos umerosque miramur. Illud maxime revolvo mecum:
|
3.1
|
si corpus perduci exercitatione ad hanc patientiam potest
|
|
qua et pugnos pariter et calces non unius hominis ferat, qua
|
|
solem ardentissimum in ferventissimo pulvere sustinens
|
|
aliquis et sanguine suo madens diem ducat, quanto facilius
|
5
|
animus conroborari possit ut fortunae ictus invictus excipiat,
|
|
ut proiectus, ut conculcatus exsurgat. Corpus enim multis
|
|
eget rebus ut valeat: animus ex se crescit, se ipse alit, se
|
|
exercet. Illis multo cibo, multa potione opus est, multo oleo,
|
|
longa denique opera: tibi continget virtus sine apparatu, sine
|
10
|
inpensa. Quidquid facere te potest bonum tecum est. Quid
|
4.1
|
tibi opus est ut sis bonus? velle. Quid autem melius potes velle
|
|
quam eripere te huic servituti quae omnes premit, quam
|
|
mancipia quoque condicionis extremae et in his sordibus
|
|
nata omni modo exuere conantur? Peculium suum, quod
|
5
|
comparaverunt ventre fraudato, pro capite numerant: tu
|
|
non concupisces quanticumque ad libertatem pervenire, qui
|
|
te in illa putas natum? Quid ad arcam tuam respicis? emi
|
5.1
|
non potest. Itaque in tabellas vanum coicitur nomen libertatis,
|
|
quam nec qui emerunt habent nec qui vendiderunt: tibi des
|
|
oportet istud bonum, a te petas. Libera te primum metu
|
|
mortis (illa nobis iugum inponit), deinde metu paupertatis.
|
5
|
Si vis scire quam nihil in illa mali sit, compara inter se
|
6.1
|
pauperum et divitum vultus: saepius pauper et fidelius ridet;
|
|
nulla sollicitudo in alto est; etiam si qua incidit cura, velut
|
|
nubes levis transit: horum qui felices vocantur hilaritas ficta
|
|
est aut gravis et suppurata tristitia, eo quidem gravior
|
5
|
quia interdum non licet palam esse miseros, sed inter aeru-
|
|
mnas cor ipsum exedentes necesse est agere felicem. Saepius
|
7.1
|
hoc exemplo mihi utendum est, nec enim ullo efficacius
|
|
exprimitur hic humanae vitae mimus, qui nobis partes quas
|
|
male agamus adsignat. Ille qui in scaena latus incedit et haec
|
|
resupinus dicit,
|
5
|
en impero Argis; regna mihi liquit Pelops,
|
|
qua ponto ab Helles atque ab Ionio mari
|
|
urguetur Isthmos,
|
|
servus est, quinque modios accipit et quinque denarios. Ille
|
8.1
|
qui superbus atque inpotens et fiducia virium tumidus ait,
|
|
quod nisi quieris, Menelae, hac dextra occides,
|
|
diurnum accipit, in centunculo dormit. Idem de istis licet
|
|
omnibus dicas quos supra capita hominum supraque turbam
|
5
|
delicatos lectica suspendit: omnium istorum personata
|
|
felicitas est. Contemnes illos si despoliaveris. Equum empturus
|
9.1
|
solvi iubes stratum, detrahis vestimenta venalibus ne qua
|
|
vitia corporis lateant: hominem involutum aestimas? Man-
|
|
gones quidquid est quod displiceat, id aliquo lenocinio
|
|
abscondunt, itaque ementibus ornamenta ipsa suspecta sunt:
|
5
|
sive crus alligatum sive brachium aspiceres, nudari iuberes et
|
|
ipsum tibi corpus ostendi. Vides illum Scythiae Sarmatiaeve
|
10.1
|
regem insigni capitis decorum? Si vis illum aestimare totum-
|
|
que scire qualis sit, fasciam solve: multum mali sub illa latet.
|
|
Quid de aliis loquor? si perpendere te voles, sepone pecuniam,
|
|
domum, dignitatem, intus te ipse considera: nunc qualis sis
|
5
|
aliis credis. Vale.
|
|