Sunt omnia, ut dixi, facilia naturae,
|
3.30.1.1
|
utique <quae> a primo facere constituit, ad quae
|
|
non subito sed ex denuntiato uenit. Iam autem a
|
|
primo die mundi, cum in hunc habitum ex informi
|
|
unitate discederet, quando mergerentur terrena
|
5
|
decretum est; et, ne sit quandoque uelut in nouo
|
|
opere dura molitio, olim ad hoc maria se exercent.
|
|
Non uides ut fluctus in litora tamquam exiturus
|
2.1
|
incurrat? Non uides ut aestus fines suos transeat
|
|
et in possessionem terrarum mare inducat? Non
|
|
uides ut illi perpetua cum claustris suis pugna sit?
|
|
Quid porro? Istinc unde tantum tumultum uides
|
5
|
metus est, e mari et magno spiritu erumpentibus
|
|
fluuiis?
|
|
Vbi non umorem natura disposuit, ut
|
3.1
|
undique nos, cum uoluisset, aggredi posset? Mentior,
|
|
nisi eruentibus terram umor occurrit et, quotiens
|
|
nos aut auaritia defodit aut aliqua causa penetrare
|
|
altius cogit, eruendi finis aliquando est. Adice quod
|
5
|
immanes sunt in abdito lacus et multum maris
|
|
conditi, multum fluminum per operta labentium.
|
|
Vndique ergo erit causa diluuio, cum aliae aquae
|
4.1
|
subterfluant terras, aliae circumfluant, quae diu
|
|
coercitae uincent et amnes amnibus iungent, palu-
|
|
dibus stagna. Omnium tunc mare ora fontium imple-
|
|
bit et maiore hiatu soluet. Quemadmodum corpora
|
5
|
nostra ad egestum uenter exhaurit, quemadmodum
|
|
in sudorem eunt uires, ita tellus liquefiet et, aliis
|
|
causis quiescentibus, intra se quo mergatur inueniet.
|
|
Sed magis omnia coitura crediderim.
|
|
Nec longa erit mora exitii. Temptatur diuelli-
|
5.1
|
turque concordia. Cum semel aliquid ex hac idonea
|
|
diligentia remiserit mundus, statim undique ex
|
|
aperto et abdito, superne, ab infimo, aquarum fiet
|
|
irruptio.
|
5
|
Nihil est tam uiolentum, tam incontinens
|
6.1
|
sui, tam contumax infestumque retinentibus quam
|
|
magna uis undae; utetur libertate permissa et,
|
|
iubente natura, quae scindit circuitque complebit.
|
|
Vt ignis diuersis locis ortus cito miscet incendium
|
5
|
flammis coire properantibus, sic momento se redun-
|
|
dantia pluribus locis maria committent.
|
|
Nec ea semper licentia undis erit sed, peracto
|
7.1
|
exitio generis humani extinctisque pariter feris, in
|
|
quarum homines ingenia transierant, iterum aquas
|
|
terra sorbebit, terra pelagus stare aut intra terminos
|
|
suos furere coget, et reiectus e nostris sedibus in
|
5
|
sua secreta pelletur oceanus, et antiquus ordo
|
|
reuocabitur.
|
|
Omne ex integro animal g<ener>abitur
|
8.1
|
dabiturque terris homo inscius scelerum et melio-
|
|
ribus auspiciis natus.
|
|
Sed illis quoque innocentia non durabit, nisi dum
|
|
noui sunt. Cito nequitia subrepit. Virtus difficilis
|
5
|
inuentu est, rectorem ducemque desiderat; etiam
|
|
sine magistro uitia discuntur.
|
|