Anaximenes ait terram ipsam sibi causam
|
6.10.1.1
|
esse motus nec extrinsecus incurrere quod illam
|
|
impellat, sed intra ipsam et ex ipsa. Quasdam enim
|
|
partes eius decidere, quas aut umor resoluerit aut
|
|
ignis exederit aut spiritus uiolentia excusserit; sed,
|
5
|
his quoque cessantibus, non deesse propter quod
|
|
aliquid abscedat aut reuellatur. Nam primum omnia
|
|
uetustate labuntur nec quicquam tutum a senec-
|
|
tute est; haec solida quoque et magni roboris carpit.
|
|
Itaque, quemadmodum in aedificiis ueteribus
|
2.1
|
quaedam non percussa tamen decidunt, cum plus
|
|
ponderis habuere quam uirium, ita in hoc uniuerso
|
|
terrae corpore euenit ut partes eius uetustate soluan-
|
|
tur, solutae cadant et tremorem superioribus affe-
|
5
|
rant; primum, dum abscedunt,—nihil enim utique
|
|
magnum sine motu eius cui haesit absciditur;—
|
|
deinde, cum deciderunt, solido exceptae resiliunt
|
|
pilae more, quae, cum cecidit, exultat ac saepius
|
|
pellitur, totiens a solo in nouum impetum missa.
|
10
|
Si uero in stagnantibus aquis delat<ae> sunt, hic ipse
|
|
casus uicina concutit fluctu, quem subitum uas-
|
|
tumque illisum ex alto pondus eiecit.
|
|