Illam nunc rationem eius—utraque enim 7.8.1.1
utitur—refellamus. Quicquid umidi aridique terra
efflauit, cum in unum coit, ipsa discordia corporum
spiritum uersat in turbinem; tunc illa uis uenti
circumeuntis, quicquid intra se comprehendit, cursu 5
suo accendit et leuat in altum ac tam diu manet
splendor ignis expressi quamdiu alimenta suffi-
ciunt; quibus desinentibus et ipse subsidit.
Qui 2.1
hoc dicit, non notat qualis sit turbinum cursus et
qualis cometarum. Illorum rapidus ac uiolentus et
ipsis uentis citatior est, cometarum lenis et qui per
diem noctemque quantum transierit abscondat. 5
Deinde turbinum motus uagus est et disiectus et,
ut Salustii uerbis utar, uerticosus, cometarum autem
compositus et destinatum iter carpens.
Num quis 3.1
nostrum crederet lunam aut quinque sidera rapi
uento aut turbine rotari? Non, ut puto. Quare?
Quia non est illis perturbatus et impotens cursus.
Ad cometas idem transferamus: non confuse nec 5
tumultuose eunt, ut aliquis credat illos causis turbu-
lentis et inconstantibus pelli.
Deinde, etiamsi 4.1
uertices isti comprehendere terrena umidaque et ex
humili in altum exprimere possent, non tamen supra
lunam efferrent; omnis illis usque in nubilum uis
est. Cometas autem immixtos stellis uidemus per 5
superiora labentes. Ergo ueri simile non est in tantum
spatium perseuerare turbinem, qui, quo maior est,
maturius corrumpitur.