In hac sententia sunt plerique nostrorum 7.20.1.1
nec id putant ueritati repugnare. Videmus enim in
sublimi uaria ignium concipi genera et modo caelum
ardere, modo
    Longos a tergo flammarum albescere tractus, 5
modo faces cum igne uasto rapi. Iam ipsa fulmina,
etiamsi uelocitate mira simul et praestringunt aciem
et relinquunt, ignes sunt aeris triti et impetu inter
se maiore collisi: ideo ne resistunt quidem, sed
expressi fluunt et protinus pereunt. 10
Alii uero ignes 2.1
diu manent nec ante discedunt quam consumptum
est omne quo pascebantur alimentum. Hoc loco sunt
illa a Posidonio scripta miracula, columnae clipeique
flagrantes aliaeque insigni nouitate flammae. Quae 5
non aduerterent animos, si ex consuetudine et lege
decurrerent; ad haec stupent omnes quae repen-
tinum ex alto ignem efferunt, siue emicuit aliquid et
fugit, siue compresso aere et in ardorem coacto loco
miraculi stetit. 10
Quid ergo? Non aliquando lacuna 3.1
<se>cedentis retro aetheris patuit et uastum in concauo
lumen? Exclamare posset: 'Quid hoc est?
    medium uideo discedere caelum
    Palantesque polo stellas', 5
quae aliquando non expectata nocte fulserunt et per
medium eruperunt diem. Sed alia huius rei ratio est.
Quare alieno tempore appareant in aere, quas esse,
etiam cum latent, constat?
Multos cometas non 4.1
uidemus, quia obscurantur radiis solis; quo deficiente
quondam cometen apparuisse, quem sol uicinus ob-
texerat, Posidonius tradit. Saepe autem, cum occidit
sol, sparsi ignes non procul ab eo uidentur. Videlicet 5
ipsa stella sole perfunditur et ideo aspici non
potest; com<ae> autem radios solis effugiunt.