Si quis hoc loco me interrogauerit:
|
7.25.1.1
|
Quare ergo non, quemadmodum quinque stellarum,
|
|
ita harum obseruatus est cursus?—huic ego respon-
|
|
debo: multa sunt quae esse concedimus; qualia
|
|
sunt? ignoramus.
|
5
|
Habere nos animum, cuius
|
2.1
|
imperio et impellimur et reuocamur, omnes fate-
|
|
buntur; quid tamen sit animus ille rector domi-
|
|
nusque nostri, non magis tibi quisquam expediet
|
|
quam ubi sit. Alius illum dicet spiritum esse, alius
|
5
|
concentum quendam, alius uim diuinam et dei
|
|
partem, alius tenuissimum animae, alius incor-
|
|
poralem potentiam; non deerit qui sanguinem dicat,
|
|
qui calorem. Adeo animo non potest liquere de ceteris
|
|
rebus ut adhuc ipse se quaerat.
|
10
|
Quid ergo miramur
|
3.1
|
cometas, tam rarum mundi spectaculum, nondum
|
|
teneri legibus certis nec initia illorum finesque note-
|
|
cere, quorum ex ingentibus interuallis recursus est?
|
|
Nondum sunt anni mille quingenti ex quo Graecia
|
5
|
stellis numeros et nomina fecit,
|
|
multaeque hodie sunt gentes quae facie tantum
|
|
nouerunt caelum, quae nondum sciunt cur luna
|
|
deficiat, quare obumbretur. Haec apud nos quoque
|
|
nuper ratio ad certum perduxit.
|
10
|
Veniet tempus
|
4.1
|
quo ista quae nunc latent in lucem dies extrahat et
|
|
longioris aeui diligentia. Ad inquisitionem tantorum
|
|
aetas una non sufficit, ut tota caelo uacet; quid quod
|
|
tam paucos annos inter studia ac uitia non aequa
|
5
|
portione diuidimus? Itaque per successiones ista
|
|
longas explicabuntur.
|
|
Veniet tempus quo posteri
|
5.1
|
nostri tam aperta nos nescisse mirentur. Harum
|
|
quinque stellarum, quae se ingerunt nobis, quae
|
|
alio atque alio occurrentes loco curiosos nos esse
|
|
cogunt, qui matutini uespertinique ortus sint, quae
|
5
|
stationes, quando in rectum ferantur, quare agantur
|
|
retro, modo coepimus scire; utrum mergeretur
|
|
Iupiter an occideret an retrogradus esset,—nam
|
|
hoc illi nomen imposuere cedenti,—ante paucos
|
|
annos didicimus.
|
10
|
Inuenti sunt qui nobis dicerent: 'Erratis, quod
|
6.1
|
ullam stellam aut supprimere cursum iudicatis aut
|
|
uertere. Non licet stare caelestibus nec auerti;
|
|
prodeunt omnia; ut semel missa sunt, uadunt;
|
|
idem erit illis cursus qui sui finis. Opus hoc aeternum
|
5
|
irreuocabiles habet motus; qui si quando consti-
|
|
terint, alia aliis incident, quae nunc tenor et aequa-
|
|
litas seruat.'
|
|
Quid est ergo cur aliqua redire uidean-
|
7.1
|
tur? Solis occursus speciem illis tarditatis imponit
|
|
et natura uiarum circulorumque sic positorum ut
|
|
certo tempore intuentes <fal>lant; sic naues, quamuis
|
|
plenis uelis eant, uidentur tamen stare. Erit qui
|
5
|
demonstret aliquando in quibus cometae partibus
|
|
currant, cur tam seducti a ceteris errent, quanti
|
|
qualesque sint. Contenti simus inuentis; aliquid
|
|
ueritati et posteri conferant.
|
|