Falsam opinionem esse eorum qui ignem
|
2.13.1.1
|
in nubibus seruant per multa colligi potest. Si de
|
|
caelo cadit, quomodo non cotidie fit, cum tandundem
|
|
semper illic ardeat? Deinde nullam rationem reddi-
|
|
derunt quare ignis, quem natura sursum uocat,
|
5
|
defluat. Alia enim condicio nostrorum ignium est,
|
|
ex quibus fauillae cadunt, quae ponderis aliquid
|
|
secum habent; ita non descendit ignis, sed prae-
|
|
cipitatur et deducitur.
|
|
Huic simile nihil accidit in
|
2.1
|
illo igne purissimo, in quo nihil est quod deprimatur.
|
|
Aut si ulla pars eius exciderit, in periculo totus est,
|
|
quia totum potest excidere quod potest carpi.
|
|
Deinde illud quod cadit leue est an graue? Leue
|
5
|
est? Non potest ruere quod cadere leuitas prohibet;
|
|
illud suo <se> in adyto tenet. Graue est? Quomodo
|
|
illic esse potuit unde caderet?
|
|
—Quid ergo?
|
3.1
|
non aliqui ignes in inferiora ferri solent, sicut haec
|
|
ipsa de quibus quaerimus fulmina?—Fateor. Non
|
|
eunt tamen, sed feruntur; aliqua illos potentia
|
|
deprimit. Quae non est in aethere; nihil enim illic
|
5
|
iniuria cogitur, nihil rumpitur, nihil praeter solitum
|
|
euenit.
|
|
Ordo rerum est, et expurgatus ignis in
|
4.1
|
custodia mundi summa sortitus oras operis pulcher-
|
|
rim<i> circumit. Hic descendere non potest, sed ne ab
|
|
externo quidem deprimi, quia in aethere nulli incerto
|
|
corpori locus est; certa et ordinata non pugnant.
|
5
|