Falsam opinionem esse eorum qui ignem 2.13.1.1
in nubibus seruant per multa colligi potest. Si de
caelo cadit, quomodo non cotidie fit, cum tandundem
semper illic ardeat? Deinde nullam rationem reddi-
derunt quare ignis, quem natura sursum uocat, 5
defluat. Alia enim condicio nostrorum ignium est,
ex quibus fauillae cadunt, quae ponderis aliquid
secum habent; ita non descendit ignis, sed prae-
cipitatur et deducitur.
Huic simile nihil accidit in 2.1
illo igne purissimo, in quo nihil est quod deprimatur.
Aut si ulla pars eius exciderit, in periculo totus est,
quia totum potest excidere quod potest carpi.
Deinde illud quod cadit leue est an graue? Leue 5
est? Non potest ruere quod cadere leuitas prohibet;
illud suo <se> in adyto tenet. Graue est? Quomodo
illic esse potuit unde caderet?
—Quid ergo? 3.1
non aliqui ignes in inferiora ferri solent, sicut haec
ipsa de quibus quaerimus fulmina?—Fateor. Non
eunt tamen, sed feruntur; aliqua illos potentia
deprimit. Quae non est in aethere; nihil enim illic 5
iniuria cogitur, nihil rumpitur, nihil praeter solitum
euenit.
Ordo rerum est, et expurgatus ignis in 4.1
custodia mundi summa sortitus oras operis pulcher-
rim<i> circumit. Hic descendere non potest, sed ne ab
externo quidem deprimi, quia in aethere nulli incerto
corpori locus est; certa et ordinata non pugnant. 5