| Tu, qui Pelasgae uincla soluisti rati | 353 |
| morasque bellis, arte qui reseras polum, | |
| cui uiscerum secreta, cui mundi fragor | 355 |
| et stella longa semitam flamma trahens | |
| dant signa fati, cuius ingenti mihi | |
| mercede constant ora: quid iubeat deus | |
| effare, Calchas, nosque consilio rege. | |
| Calchas Dant fata Danais quo solent pretio uiam: | 360 |
| mactanda uirgo est Thessali busto ducis; | |
| sed quo iugari Thessalae cultu solent | |
| Ionidesue uel Mycenaeae nurus, | |
| Pyrrhus parenti coniugem tradat suo: | |
| sic rite dabitur. Non tamen nostras tenet | 365 |
| haec una puppes causa: nobilior tuo, | |
| Polyxene, cruore debetur cruor. | |
| quem fata quaerunt, turre de summa cadat | |
| Priami nepos Hectoreus et letum oppetat. | |
| tum mille uelis impleat classis freta. | 370 |
| Chorvs Verum est an timidos fabula decipit | |
| umbras corporibus uiuere conditis, | |
| cum coniunx oculis imposuit manum | |
| supremusque dies solibus obstitit | |
| et tristis cineres urna coercuit? | 375 |
| non prodest animam tradere funeri, | |
| sed restat miseris uiuere longius? | |
| an toti morimur nullaque pars manet | |
| nostri, cum profugo spiritus halitu | |
| immixtus nebulis cessit in aera | 380 |
| et nudum tetigit subdita fax latus? | |
| Quidquid sol oriens, quidquid et occidens | |
| nouit, caeruleis Oceanus fretis | |
| quidquid bis ueniens et fugiens lauat, | |
| aetas Pegaseo corripiet gradu. | 385 |
| quo bis sena uolant sidera turbine, | |
| quo cursu properat uoluere saecula | |
| astrorum dominus, quo properat modo | |
| obliquis Hecate currere flexibus: | |
| hoc omnes petimus fata nec amplius, | 390 |
| iuratos superis qui tetigit lacus, | |
| usquam est; ut calidis fumus ab ignibus | |
| uanescit, spatium per breue sordidus, | |
| ut nubes, grauidas quas modo uidimus, | |
| arctoi Boreae dissipat impetus: | 395 |
| sic hic, quo regimur, spiritus effluet. | |
| Post mortem nihil est ipsaque mors nihil, | |
| uelocis spatii meta nouissima; | |
| spem ponant auidi, solliciti metum: | |
| tempus nos auidum deuorat et chaos. | 400 |
| mors indiuidua est, noxia corpori | |
| nec parcens animae: Taenara et aspero | |
| regnum sub domino limen et obsidens | |
| custos non facili Cerberus ostio | |
| rumores uacui uerbaque inania | 405 |
| et par sollicito fabula somnio. | |
| quaeris quo iaceas post obitum loco? | |
| quo non nata iacent. |