Alios parentes alloqui in luctu decet:
|
619
|
tibi gratulandum est, misera, quod nato cares,
|
620
|
quem mors manebat saeua praecipitem datum
|
|
e turre, lapsis sola quae muris manet.
|
|
An. Reliquit animus membra, quatiuntur, labant
|
|
torpetque uinctus frigido sanguis gelu.
|
|
Vl. Intremuit: hac, hac parte quaerenda est mihi;
|
625
|
matrem timor detexit: iterabo metum.—
|
|
ite, ite celeres, fraude materna abditum
|
|
hostem, Pelasgi nominis pestem ultimam,
|
|
ubicumque latitat, erutam in medium date.—
|
|
bene est: tenetur. perge, festina, attrahe—
|
630
|
quid respicis trepidasque? iam certe perit.
|
|
An. Vtinam timerem. solitus ex longo est metus:
|
|
dediscit animus sero quod didicit diu.
|
|
Vl. Lustrale quoniam debitum muris puer
|
|
sacrum antecessit nec potest uatem sequi
|
635
|
meliore fato raptus, hoc Calchas ait
|
|
modo piari posse redituras rates,
|
|
si placet undas Hectoris sparsi cinis
|
|
ac tumulus imo totus aequetur solo.
|
|
nunc ille quoniam debitam effugit necem,
|
640
|
erit admouenda sedibus sacris manus.
|
|
An. Quid agimus? animum distrahit geminus timor:
|
|
hinc natus, illinc coniugis cari cinis.
|
|
pars utra uincet? testor immites deos,
|
|
deosque ueros coniugis manes mei:
|
645
|
non aliud, Hector, in meo nato mihi
|
|
placere quam te. uiuat, ut possit tuos
|
|
referre uultus—prorutus tumulo cinis
|
|
mergetur? ossa fluctibus spargi sinam
|
|
disiecta uastis? potius hic mortem oppetat.—
|
650
|
poteris nefandae deditum mater neci
|
|
uidere, poteris celsa per fastigia
|
|
missum rotari? potero, perpetiar, feram,
|
|
dum non meus post fata uictoris manu
|
|
iactetur Hector.—hic suam poenam potest
|
655
|
sentire, at illum fata iam in tuto locant—
|
|
quid fluctuaris? statue, quem poenae extrahas.
|
|
ingrata, dubitas? Hector est illinc tuus—
|
|
erras: utrimque est Hector; hic sensus potens,
|
|
forsan futurus ultor extincti patris—
|
660
|
utrique parci non potest: quidnam facis?
|
|
serua e duobus, anime, quem Danai timent.
|
|
Vl. Responsa peragam: funditus busta eruam.
|
|
An. Quae uendidistis? Vl. Pergam et e summo aggere
|
|
traham sepulcra. An. Caelitum appello fidem
|
665
|
fidemque Achillis: Pyrrhe, genitoris tui
|
|
munus tuere. Vl. Tumulus hic campo statim
|
|
toto iacebit. An. Fuerat hoc prorsus nefas
|
|
Danais inausum. templa uiolastis, deos
|
|
etiam fauentes: busta transierat furor.
|
670
|
resistam, inermis offeram armatis manus,
|
|
dabit ira uires. qualis Argolicas ferox
|
|
turmas Amazon strauit, aut qualis deo
|
|
percussa Maenas entheo siluas gradu
|
|
armata thyrso terret atque expers sui
|
675
|
uulnus dedit nec sensit, in medios ruam
|
|
tumuloque cineris socia defenso cadam.
|
|
Vl. Cessatis et uos flebilis clamor mouet
|
|
furorque cassus feminae? iussa ocius
|
|
peragite. An. Me, me sternite hic ferro prius.
|
680
|
repellor, heu me. rumpe fatorum moras,
|
|
molire terras, Hector: ut Vlixem domes,
|
|
uel umbra satis es—arma concussit manu,
|
|
iaculatur ignes—cernitis, Danai, Hectorem?
|
|
an sola uideo? Vl. Funditus cuncta eruam.
|
685
|
An. Quid agis? ruina mater et gnatum et uirum
|
|
prosternis una? forsitan Danaos prece
|
|
placare poteris. conditum elidet statim
|
|
immane busti pondus—intereat miser
|
|
ubicumque potius, ne pater natum obruat
|
690
|
prematque patrem natus.—Ad genua accido
|
|
supplex, Vlixe, quamque nullius pedes
|
|
nouere dextram pedibus admoueo tuis.
|
|
miserere matris et preces placidus pias
|
|
patiensque recipe, quoque te celsum altius
|
695
|
superi leuarunt, mitius lapsos preme:
|
|
misero datur quodcumque, fortunae datur.
|
|
sic te reuisat coniugis sanctae torus,
|
|
annosque, dum te recipit, extendat suos
|
|
Laerta; sic te iuuenis excipiat tuus,
|
700
|
et uota uincens uestra felici indole
|
|
aetate auum transcendat, ingenio patrem.
|
|
miserere matris: unicum adflictae mihi
|
|
solamen hic est. Vl. Exhibe natum et roga.
|
|
An. Huc e latebris procede tuis,
|
705
|
flebile matris furtum miserae.
|
|
Hic est, hic est terror, Vlixe,
|
|
mille carinis.
|
|
Submitte manus dominique pedes
|
|
supplice dextra stratus adora
|
|
nec turpe puta quidquid miseros
|
710
|
Fortuna iubet.
|
|
pone ex animo reges atauos
|
|
magnique senis iura per omnis
|
|
incluta terras, excidat Hector,
|
|
gere captiuum positoque genu—
|
715
|
si tua nondum funera sentis—
|
|
matris fletus imitare tuae.
|
|