| Polynices Timeo; nihil iam iura naturae ualent. | 478 |
| post ista fratrum exempla ne matri quidem | |
| fides habenda est. Ioc. Redde iam capulo manum, | 480 |
| astringe galeam, laeua se clipeo inserat: | |
| dum frater exarmatur, armatus mane. | |
| Tu pone ferrum, causa qui ferri es prior. | |
| si pacis odium est, furere si bello placet: | |
| indutias te mater exiguas rogat, | 485 |
| ferat ut reuerso post fugam nato oscula | |
| uel prima uel suprema. dum pacem peto, | |
| audite inermes. ille te, tu illum times? | |
| ego utrumque, sed pro utroque. quid strictum abnuis | |
| recondere ensem? qualibet gaude mora: | 490 |
| id gerere bellum cupitis, in quo est optimum | |
| uinci. uereris fratris infesti dolos? | |
| quotiens necesse est fallere aut falli a suis, | |
| patiare potius ipse quam facias scelus. | |
| sed ne uerere: mater insidias et hinc | 495 |
| et rursus illinc abiget. exoro? an patri | |
| inuideo uestro? ueni ut arcerem nefas | |
| an ut uiderem propius?—hic ferrum abdidit, | |
| reclinis hastae parma defixae incubat: | |
| ad te preces nunc, nate, maternas feram, | 500 |
| sed ante lacrimas. teneo longo tempore | |
| petita uotis ora. te profugum solo | |
| patrio penates regis externi tegunt, | |
| te maria tot diuersa, tot casus uagum | |
| egere, non te duxit in thalamos parens | 505 |
| comitata primos nec sua festas manu | |
| ornauit aedes nec sacra laetas faces | |
| uitta reuinxit; dona non auro graues | |
| gazas socer, non arua, non urbes dedit: | |
| dotale bellum est. hostium es factus gener, | 510 |
| patria remotus, hospes alieni laris, | |
| externa consecutus, expulsus tuis, | |
| sine crimine exul. ne quid e fatis tibi | |
| desset paternis, hoc quoque ex illis habes, | |
| errasse thalamis. Nate post multos mihi | 515 |
| remisse soles, nate suspensae metus | |
| et spes parentis, cuius aspectum deos | |
| semper rogaui, cum tuus reditus mihi | |
| tantum esset erepturus, aduentu tuo | |
| quantum daturus: 'quando pro te desinam' | 520 |
| dixi 'timere?'; dixit inridens deus: | |
| 'ipsum timebis.' nempe nisi bellum foret, | |
| ego te carerem; nempe si tu non fores, | |
| bello carerem. triste conspectus datur | |
| pretium tui durumque, sed matri placet. | 525 |