Nvtrix Sile, obsecro, questusque secreto abditos
|
150
|
manda dolori. grauia quisquis uulnera
|
|
patiente et aequo mutus animo pertulit,
|
|
referre potuit: ira quae tegitur nocet;
|
|
professa perdunt odia uindictae locum.
|
|
Me. Leuis est dolor, qui capere consilium potest
|
155
|
et clepere sese: magna non latitant mala.
|
|
libet ire contra. Nvt. Siste furialem impetum,
|
|
alumna: uix te tacita defendit quies.
|
|
Me. Fortuna fortes metuit, ignauos premit.
|
|
Nvt. Tunc est probanda, si locum uirtus habet.
|
160
|
Me. Numquam potest non esse uirtuti locus.
|
|
Nvt. Spes nulla rebus monstrat adflictis uiam.
|
|
Me. Qui nil potest sperare, desperet nihil.
|
|
Nvt. Abiere Colchi, coniugis nulla est fides
|
|
nihilque superest opibus e tantis tibi.
|
165
|
Me. Medea superest: hic mare et terras uides
|
|
ferrumque et ignes et deos et fulmina.
|
|
Nvt. Rex est timendus. Me. Rex meus fuerat pater.
|
|
Nvt. Non metuis arma? Me. Sint licet terra edita.
|
|
Nvt. Moriere. Me. Cupio. Nvt. Profuge. Me. Paenituit fugae.
|
170
|
Nvt. Medea—Me. Fiam. Nvt. Mater es. Me. Cui sim uide.
|
|
Nvt. Profugere dubitas? Me. Fugiam, at ulciscar prius.
|
|
Nvt. Vindex sequetur. Me. Forsan inueniam moras.
|
|
Nvt. Compesce uerba, parce iam, demens, minis
|
|
animosque minue: tempori aptari decet.
|
175
|
Me. Fortuna opes auferre, non animum potest.
|
|
Sed cuius ictu regius cardo strepit?
|
|
ipse est Pelasgo tumidus imperio Creo.
|
|
Creo Medea, Colchi noxium Aeetae genus,
|
|
nondum meis exportat e regnis pedem?
|
180
|
molitur aliquid: nota fraus, nota est manus.
|
|
cui parcet illa quemue securum sinet?
|
|
abolere propere pessimam ferro luem
|
|
equidem parabam: precibus euicit gener.
|
|
concessa uita est, liberet fines metu
|
185
|
abeatque tuta.—fert gradum contra ferox
|
|
minaxque nostros propius affatus petit.—
|
|
Arcete, famuli, tactu et accessu procul,
|
|
iubete sileat. regium imperium pati
|
|
aliquando discat. Vade ueloci uia
|
190
|
monstrumque saeuum horribile iamdudum auehe.
|
|
Me. Quod crimen aut quae culpa multatur fuga?
|
|
Cr. Quae causa pellat, innocens mulier rogat.
|
|
Me. Si iudicas, cognosce, si regnas, iube.
|
|
Cr. Aequum atque iniquum regis imperium feras.
|
195
|
Me. Iniqua numquam regna perpetuo manent.
|
|
Cr. I, querere Colchis. Me. Redeo: qui auexit, ferat.
|
|
Cr. Vox constituto sera decreto uenit.
|
|
Me. Qui statuit aliquid parte inaudita altera,
|
|
aequum licet statuerit, haud aequus fuit.
|
200
|
Cr. Auditus a te Pelia supplicium tulit?
|
|
sed fare, causae detur egregiae locus.
|
|
Me. Difficile quam sit animum ab ira flectere
|
|
iam concitatum quamque regale hoc putet
|
|
sceptris superbas quisquis admouit manus,
|
205
|
qua coepit ire, regia didici mea.
|
|
quamuis enim sim clade miseranda obruta,
|
|
expulsa supplex sola deserta, undique
|
|
afflicta, quondam nobili fulsi patre
|
|
auoque clarum Sole deduxi genus.
|
210
|
quodcumque placidis flexibus Phasis rigat
|
|
Pontusque quidquid Scythicus a tergo uidet,
|
|
palustribus qua maria dulcescunt aquis,
|
|
armata peltis quidquid exterret cohors
|
|
inclusa ripis uidua Thermodontiis,
|
215
|
hoc omne noster genitor imperio regit.
|
|
generosa, felix, decore regali potens
|
|
fulsi: petebant tunc meos thalamos proci,
|
|
qui nunc petuntur. rapida fortuna ac leuis
|
|
praecepsque regno eripuit, exilio dedit.
|
220
|
confide regnis, cum leuis magnas opes
|
|
huc ferat et illuc casus—hoc reges habent
|
|
magnificum et ingens, nulla quod rapiat dies:
|
|
prodesse miseris, supplices fido lare
|
|
protegere. Solum hoc Colchico regno extuli,
|
225
|
decus illud ingens Graeciae et florem inclitum,
|
|
praesidia Achiuae gentis et prolem deum
|
|
seruasse memet. munus est Orpheus meum,
|
|
qui saxa cantu mulcet et siluas trahit,
|
|
geminumque munus Castor et Pollux meum est
|
230
|
satique Borea quique trans Pontum quoque
|
|
summota Lynceus lumine immisso uidet,
|
|
omnesque Minyae: nam ducum taceo ducem,
|
|
pro quo nihil debetur: hunc nulli imputo;
|
|
uobis reuexi ceteros, unum mihi.
|
235
|