Chorvs Audax nimium qui freta primus
|
301
|
rate tam fragili perfida rupit
|
|
terrasque suas posterga uidens
|
|
animam leuibus credidit auris,
|
|
dubioque secans aequora cursu
|
305
|
potuit tenui fidere ligno
|
|
inter uitae mortisque uices
|
|
nimium gracili limite ducto.
|
|
Nondum quisquam sidera norat,
|
|
stellisque, quibus pingitur aether,
|
310
|
non erat usus, nondum pluuias
|
|
Hyadas poterat uitare ratis,
|
|
non Oleniae lumina caprae,
|
|
nec quae sequitur flectitque senex
|
|
Attica tardus plaustra Bootes,
|
315
|
nondum Boreas, nondum Zephyrus
|
|
nomen habebant.
|
|
Ausus Tiphys pandere uasto
|
|
carbasa ponto
|
|
legesque nouas scribere uentis:
|
320
|
nunc lina sinu tendere toto,
|
|
nunc prolato pede transuersos
|
|
captare notos, nunc antemnas
|
|
medio tutas ponere malo,
|
|
nunc in summo religare loco,
|
325
|
cum iam totos auidus nimium
|
|
nauita flatus optat et alto
|
|
rubicunda tremunt sipara uelo.
|
|
Candida nostri saecula patres
|
|
uidere procul fraude remota.
|
330
|
sua quisque piger litora tangens
|
|
patrioque senex factus in aruo,
|
|
paruo diues nisi quas tulerat
|
|
natale solum non norat opes.
|
|
Bene dissaepti foedera mundi
|
335
|
traxit in unum Thessala pinus
|
|
iussitque pati uerbera pontum
|
|
partemque metus fieri nostri
|
|
mare sepositum.
|
|
Dedit illa graues improba poenas
|
340
|
per tam longos ducta timores,
|
|
cum duo montes, claustra profundi,
|
|
hinc atque illinc subito impulsu
|
|
uelut aetherio gemerent sonitu,
|
|
spargeret arces nubesque ipsas
|
345
|
mare deprensum.
|
|
Palluit audax Tiphys et omnes
|
|
labente manu misit habenas,
|
|
Orpheus tacuit torpente lyra
|
|
ipsaque uocem perdidit Argo.
|
|