Chorvs Audax nimium qui freta primus 301
rate tam fragili perfida rupit
terrasque suas posterga uidens
animam leuibus credidit auris,
dubioque secans aequora cursu 305
potuit tenui fidere ligno
inter uitae mortisque uices
nimium gracili limite ducto.
Nondum quisquam sidera norat,
stellisque, quibus pingitur aether, 310
non erat usus, nondum pluuias
Hyadas poterat uitare ratis,
non Oleniae lumina caprae,
nec quae sequitur flectitque senex
Attica tardus plaustra Bootes, 315
nondum Boreas, nondum Zephyrus
    nomen habebant.
Ausus Tiphys pandere uasto
    carbasa ponto
legesque nouas scribere uentis: 320
nunc lina sinu tendere toto,
nunc prolato pede transuersos
captare notos, nunc antemnas
medio tutas ponere malo,
nunc in summo religare loco, 325
cum iam totos auidus nimium
nauita flatus optat et alto
rubicunda tremunt sipara uelo.
  Candida nostri saecula patres
uidere procul fraude remota. 330
sua quisque piger litora tangens
patrioque senex factus in aruo,
paruo diues nisi quas tulerat
natale solum non norat opes.
Bene dissaepti foedera mundi 335
traxit in unum Thessala pinus
iussitque pati uerbera pontum
partemque metus fieri nostri
    mare sepositum.
Dedit illa graues improba poenas 340
per tam longos ducta timores,
cum duo montes, claustra profundi,
hinc atque illinc subito impulsu
uelut aetherio gemerent sonitu,
spargeret arces nubesque ipsas 345
    mare deprensum.
Palluit audax Tiphys et omnes
labente manu misit habenas,
Orpheus tacuit torpente lyra
ipsaque uocem perdidit Argo.