| Fons stat sub umbra tristis et nigra piger | 665 |
| haeret palude: talis est dirae Stygis | |
| deformis unda quae facit caelo fidem. | |
| hinc nocte caeca gemere feralis deos | |
| fama est, catenis lucus excussis sonat | |
| ululantque manes. quidquid audire est metus | 670 |
| illic uidetur: errat antiquis uetus | |
| emissa bustis turba et insultant loco | |
| maiora notis monstra; quin tota solet | |
| micare silua flamma, et excelsae trabes | |
| ardent sine igne. saepe latratu nemus | 675 |
| trino remugit, saepe simulacris domus | |
| attonita magnis. nec dies sedat metum: | |
| nox propria luco est, et superstitio inferum | |
| in luce media regnat. hinc orantibus | |
| responsa dantur certa, cum ingenti sono | 680 |
| laxantur adyto fata et immugit specus | |
| uocem deo soluente. Quo postquam furens | |
| intrauit Atreus liberos fratris trahens, | |
| ornantur arae—quis queat digne eloqui? | |
| post terga iuuenum nobiles reuocat manus | 685 |
| et maesta uitta capita purpurea ligat; | |
| non tura desunt, non sacer Bacchi liquor | |
| tangensque salsa uictimam culter mola. | |
| seruatur omnis ordo, ne tantum nefas | |
| non rite fiat. Cho. Quis manum ferro admouet? | 690 |
| Nvn. Ipse est sacerdos, ipse funesta prece | |
| letale carmen ore uiolento canit. | |
| stat ipse ad aras, ipse deuotos neci | |
| contrectat et componit et ferro †admouet; | |
| attendit ipse: nulla pars sacri perit. | 695 |
| Lucus tremescit, tota succusso solo | |
| nutauit aula, dubia quo pondus daret | |
| ac fluctuanti similis; e laeuo aethere | |
| atrum cucurrit limitem sidus trahens. | |
| libata in ignes uina mutato fluunt | 700 |
| cruenta Baccho, regium capiti decus | |
| bis terque lapsum est, fleuit in templis ebur. | |
| Mouere cunctos monstra, sed solus sibi | |
| immotus Atreus constat, atque ultro deos | |
| terret minantes. iamque dimissa mora | 705 |
| adsistit aris, toruum et obliquum intuens. | |
| ieiuna siluis qualis in Gangeticis | |
| inter iuuencos tigris errauit duos, | |
| utriusque praedae cupida quo primum ferat | |
| incerta morsus (flectit hoc rictus suos, | 710 |
| illo reflectit et famem dubiam tenet), | |
| sic dirus Atreus capita deuota impiae | |
| speculatur irae. quem prius mactet sibi | |
| dubitat, secunda deinde quem caede immolet. | |
| nec interest—sed dubitat et saeuum scelus | 715 |
| iuuat ordinare. Cho. Quem tamen ferro occupat? | |
| Nvn. Primus locus (ne desse pietatem putes) | |
| auo dicatur: Tantalus prima hostia est. | |
| Cho. Quo iuuenis animo, quo tulit uultu necem? | |
| Nvn. Stetit sui securus et non est preces | 720 |
| perire frustra passus; ast illi ferus | |
| in uulnere ensem abscondit et penitus premens | |
| iugulo manum commisit: educto stetit | |
| ferro cadauer, cumque dubitasset diu | |
| hac parte an illa caderet, in patruum cadit. | 725 |