| Sed tu, comes laboris Herculei, Licha, | 99 |
| perfer triumphos, Euryti uictos lares | 100 |
| stratumque regnum. uos pecus rapite ocius | |
| qua templa tollens ora Cenaei Iouis | |
| aestu timendum spectat Euboicum mare. | |
| Chorvs Par ille est superis cui pariter dies | |
| et fortuna fuit; mortis habet uices | 105 |
| lente cum trahitur uita gementibus. | |
| Quisquis sub pedibus fata rapacia | |
| et puppem posuit fluminis ultimi, | |
| non captiua dabit bracchia uinculis | |
| nec pompae ueniet nobile ferculum: | 110 |
| numquam est ille miser cui facile est mori. | |
| Illum si medio decipiat ratis | |
| ponto, cum Borean expulit Africus | |
| aut Eurus Zephyrum, cum mare diuidunt, | |
| non puppis lacerae fragmina conligit, | 115 |
| ut litus medio speret in aequore: | |
| uitam qui poterit reddere protinus, | |
| solus non poterit naufragium pati. | |
| Nos turpis macies et lacrimae tenent | |
| et crinis patrio puluere sordidus. | 120 |
| nos non flamma rapax, non fragor obruit: | |
| felices sequeris, mors, miseros fugis. | |
| Stamus, sed patriae messibus heu locus | |
| et siluis dabitur, lapsaque sordidae | |
| fient templa casae; iam gelidus Dolops | 125 |
| hac ducet pecudes qua tepet obrutus | |
| stratae qui superest Oechaliae cinis. | |
| illo Thessalicus pastor in oppido | |
| indocta referens carmina fistula | |
| cantu nostra canet tempora flebili; | 130 |
| et dum pauca deus saecula contrahet, | |
| quaeretur patriae quis fuerit locus. | |
| Felix incolui non steriles focos | |
| nec ieiuna soli iugera Thessali: | |
| ad Trachina uocor, saxa rigentia | 135 |
| et dumeta iugis horrida torridis, | |
| uix gratum pecori montiuago nemus. | |
| At si quas melior sors famulas uocat, | |
| illas aut uolucer transferet Inachus | |
| aut Dircaea colent moenia, qua fluit | 140 |
| Ismenos tenui flumine languidus— | |
| hic mater tumidi nupserat Herculis? |