At ille uoltus ignea torquens face 808
unum inter omnes sequitur et quaerit Lichan.
complexus aras ille tremibunda manu 810
mortem metu consumpsit et paruum sui
poenae reliquit. dumque tremibundum manu
tenuit cadauer: 'hac manu, hac' inquit 'ferar,
o fata, uictus? Herculem uicit Lichas?
ecce alia clades: Hercules perimit Lichan. 815
facta inquinentur: fiat hic summus labor.'
in astra missus fertur et nubes uago
spargit cruore; talis in caelum exilit
harundo Getica iussa dimitti manu
aut quam Cydon excussit: inferius tamen 820
et tela fugient. truncus in pontum cadit,
in saxa ceruix: unus ambobus iacet.
  'Resistite' inquit, 'non furor mentem abstulit,
furore grauius istud atque ira malum est:
in me iuuat saeuire.' uix pestem indicat 825
et saeuit: artus ipse dilacerat suos
et membra uasta carpit auellens manu.
exuere amictus quaerit: hoc solum Herculem
non posse uidi; trahere conatus tamen
et membra traxit: corporis palla horridi 830
pars est et ipsa—uestis immiscet cutem.
nec causa dirae cladis in medio patet,
sed causa tamen est; uixque sufficiens malo
nunc ore terram languidus prono premit,
nunc poscit undas—unda non uincit malum; 835
fluctisona quaerit litora et pontum occupat:
famularis illum retinet errantem manus—
o sortem acerbam! fuimus Alcidae pares.
  Nunc puppis illum litore Euboico refert
Austerque lenis pondus Herculeum rapit; 840
destituit animus membra, nox oculos premit.
De. Quid, anime, cessas? quid stupes? factum est scelus:
natum reposcit Iuppiter, Iuno aemulum;
* 843a
reddendus orbi est—quod potest reddi, exhibe: 844
eat per artus ensis exactus meos. 845
sic, sic agendum est—tam leuis poenas manus
tantas reposcit? perde fulminibus, socer,
nurum scelestam. nec leui telo manus
armetur: illud fulmen exiliat polo,
quo, nisi fuisset genitus Alcides tibi, 850
hydram cremasses: pestem ut insolitam feri
et ut nouerca peius irata malum.
emitte telum quale in errantem prius
Phaethonta missum est: perdidi in solo Hercule
et ipsa populos.—quid rogas telum deos? 855
iam parce socero: coniugem Alcidae necem
optare pudeat: haec erit uoto manus,
a me petatur; occupa ferrum ocius—
cur deinde ferrum? quidquid ad mortem trahit
telum est abunde: rupe ab aetheria ferar. 860
haec, haec renatum prima quae noscit diem
Oeta eligatur; corpus hinc mitti placet.—
leuis una mors est—leuis, at extendi potest: 866
abrupta cautes scindat et partem mei 863
ferat omne saxum, pendeant lacerae manus
totumque rubeat asperi montis latus.— 865
eligere nescis, anime, cui telo incubes! 867
utinam esset, utinam fixus in thalamis meis
Herculeus ensis: huic decet ferro inmori.—
una perire dextera nobis sat est? 870
coite, gentes, saxa et immensas faces
iaculetur orbis, nulla nunc cesset manus,
corripite tela, uindicem uestrum abstuli:
impune saeui sceptra iam reges gerent,
impune iam nascetur indomitum malum; 875
reddentur arae cernere assuetae hostiam
similem colenti: sceleribus feci uiam;
ego uos tyrannis regibus monstris feris
saeuisque rapto uindice opposui deis.—
cessas, Tonantis socia? non spargis facem 880
imitata fratrem et mittis ereptam Ioui
meque ipsa perdis? laus tibi erepta incluta est,
ingens triumphus: aemuli, Iuno, tui
mortem occupaui. Nvtrix Quid domum impulsam trahis?
erroris istic omne quodcumque est nefas. 885
haut est nocens quicumque non sponte est nocens.
De. Quicumque fato ignoscit et parcit sibi,
errare meruit: morte damnari placet.
Nvt. Nocens uideri, qui mori quaerit, cupit.
De. Mors innocentes sola deceptos facit. 890
Nvt. Titana fugies? De. Ipse me Titan fugit.
Nvt. Vitam relinques? De. Miseram, ut Alciden sequar.
Nvt. Superest et auras ille caelestes trahit.
De. Vinci Hercules cum potuit, hinc coepit mori.
Nvt. Natum relinques fataque abrumpes tua? 895
De. Quamcumque natus sepelit haec uixit diu.
Nvt. Virum sequeris. De. Praegredi castae solent.
Nvt. Si te ipsa damnas, scelere te misera arguis.
De. Nemo nocens sibi ipse poenas inrogat.
Nvt. Multis remissa est uita quorum error nocens, 900
non dextra fuerat. fata quis damnat sua?
De. Quicumque fata iniqua sortitus fuit.
Nvt. Hic ipse Megaram nempe confixam suis
strauit sagittis atque natorum indolem
Lernaea figens tela furibunda manu; 905
ter parricida factus ignouit tamen
sibi, nam furoris fonte Cinyphio scelus
sub axe Libyco tersit et dextram abluit.
quo, misera, pergis? cur tuas damnas manus?
De. Damnat meas deuictus Alcides manus: 910
placet scelus punire. Nvt. Si noui Herculem,
aderit cruenti forsitan uictor mali
dolorque fractus cedet Alcidae tuo.
De. Exedit artus uirus, ut fama est, hydrae;
immensa pestis coniugis membra abstulit. 915
Nvt. Serpentis illi uirus enectae autumas
haut posse uinci, qui malum uiuum tulit?
elisit hydram, dente cum fixo stetit
media palude uictor effuso obrutus
artus ueneno. sanguis hunc Nessi opprimet, 920
qui uicit ipsas horridi Nessi manus?
De. Frustra tenetur ille qui statuit mori:
proinde lucem fugere decretum est mihi.
uixit satis quicumque cum Alcide occidit.
Nvt. Per has aniles ecce te supplex comas 925
atque ubera ista paene materna obsecro:
depone tumidas pectoris laesi minas
mortisque dirae expelle decretum horridum.
De. Quicumque misero forte dissuadet mori,
crudelis ille est: interim poena est mori, 930
sed saepe donum; pluribus uenia obfuit.
Nvt. Defende saltem dexteram, infelix, tuam
fraudisque facinus esse, non nuptae, sciat.
De. Defendar illic: inferi absoluent ream,
a me ipsa damnor; purget has Pluton manus. 935
stabo ante ripas, immemor Lethe, tuas
et umbra tristis coniugem excipiam meum.