PSITTACVS EIVSDEM
|
|
Psittace dux volucrum, domini facunda voluptas,
|
2.4.1
|
humanae sollers imitator, psittace, linguae,
|
|
quis tua tam subito praeclusit murmura fato?
|
|
hesternas, miserande, dapes moriturus inisti
|
|
nobiscum, et gratae carpentem munera mensae
|
5
|
errantemque toris mediae plus tempore noctis
|
|
vidimus. adfatus etiam meditataque verba
|
|
reddideras. at nunc aeterna silentia Lethes
|
|
ille canorus habes. cedat Phaethontia vulgi
|
|
fabula: non soli celebrant sua funera cygni.
|
10
|
At tibi quanta domus rutila testudine fulgens,
|
|
conexusque ebori virgarum argenteus ordo,
|
|
argutumque tuo stridentia limina cornu
|
|
et querulae iam sponte fores! vacat ille beatus
|
|
carcer, et augusti nusquam convicia tecti.
|
15
|
Huc doctae stipentur aves quis nobile fandi
|
|
ius natura dedit: plangat Phoebeius ales,
|
|
auditasque memor penitus demittere voces
|
|
sturnus, et Aonio versae certamine picae,
|
|
quique refert iungens iterata vocabula perdix,
|
20
|
et quae Bistonio queritur soror orba cubili:
|
|
ferte simul gemitus cognataque ducite flammis
|
|
funera, et hoc cunctae miserandum addiscite carmen:
|
|
'occidit aeriae celeberrima gloria gentis
|
|
psittacus, ille plagae viridis regnator Eoae;
|
25
|
quem non gemmata volucris Iunonia cauda
|
|
vinceret aspectu, gelidi non Phasidis ales,
|
|
nec quas umenti Numidae rapuere sub austro;
|
|
ille salutator regum nomenque locutus
|
|
Caesareum et queruli quondam vice functus amici,
|
30
|
nunc conviva levis monstrataque reddere verba
|
|
tam facilis, quo tu, Melior dilecte, recluso
|
|
numquam solus eras. at non inglorius umbris
|
|
mittitur: Assyrio cineres adolentur amomo
|
|
et tenues Arabum respirant gramine plumae
|
35
|
Sicaniisque crocis; senio nec fessus inerti
|
|
scandet odoratos phoenix felicior ignes.'
|
|