| LEO MANSVETVS | |
| Quid tibi monstrata mansuescere profuit ira? | 2.5.1 |
| quid scelus humanasque animo dediscere caedes | |
| imperiumque pati et domino parere minori? | |
| quid, quod abire domo rursusque in claustra reverti | |
| suetus et a capta iam sponte recedere praeda | 5 |
| insertasque manus laxo dimittere morsu? | |
| occidis, altarum vastator docte ferarum, | |
| non grege Massylo curvaque indagine clausus, | |
| non formidato supra venabula saltu | |
| incitus aut caeco foveae deceptus hiatu, | 10 |
| sed victus fugiente fera. stat cardine aperto | |
| infelix cavea, et clausas circum undique portas | |
| hoc licuisse nefas placidi tumuere leones. | |
| tum cunctis cecidere iubae, puduitque relatum | |
| aspicere, et totas duxere in lumina frontes. | 15 |
| at non te primo fusum novus obruit ictu | |
| ille pudor: mansere animi, virtusque cadenti | |
| a media iam morte redit, nec protinus omnes | |
| terga dedere minae. sicut sibi conscius alti | |
| vulneris adversum moriens it miles in hostem | 20 |
| attollitque manum et ferro labente minatur, | |
| sic piger ille gradu solitoque exutus honore | |
| firmat hians oculos animamque hostemque requirit. | |
| magna tamen subiti tecum solacia leti, | |
| victe, feres, quod te maesti populusque patresque, | 25 |
| ceu notus caderes tristi gladiator harena, | |
| ingemuere mori; magni quod Caesaris ora | |
| inter tot Scythicas Libycasque, e litore Rheni | |
| et Pharia de gente feras, quas perdere vile est, | |
| unius amissi tetigit iactura leonis. | 30 |