BALNEVM CLAVDII ETRVSCI
|
|
Non Helicona gravi pulsat chelys enthea plectro,
|
1.5.1
|
nec lassata voco totiens mihi numina, Musas;
|
|
et te, Phoebe, choris et te dimittimus, Euhan;
|
|
tu quoque muta ferae, volucer Tegeaee, sonorae
|
|
terga premas: alios poscunt mea carmina coetus.
|
5
|
Naidas, undarum dominas, regemque corusci
|
|
ignis adhuc fessum Siculaque incude rubentem
|
|
elicuisse satis. paulum arma nocentia, Thebae,
|
|
ponite: dilecto volo lascivire sodali.
|
|
iunge, puer, cyathos et ne numerare labora
|
10
|
cunctantemque incende chelyn; discede Laborque
|
|
Curaque, dum nitidis canimus gemmantia saxis
|
|
balnea dumque procax vittis hederisque, soluta
|
|
fronde verecunda, Clio mea ludit Etrusco.
|
|
ite, deae virides, liquidosque advertite vultus
|
15
|
et vitreum teneris crinem redimite corymbis,
|
|
veste nihil tectae, quales emergitis altis
|
|
fontibus et visu Satyros torquetis amantes.
|
|
non vos quae culpa decus infamastis aquarum,
|
|
sollicitare iuvat; procul hinc et fonte doloso
|
20
|
Salmacis et viduae Cebrenidos arida luctu
|
|
flumina et Herculei praedatrix cedat alumni.
|
|
vos mihi quae Latium septenaque culmina, Nymphae,
|
|
incolitis Thybrimque novis attollitis undis,
|
|
quas praeceps Anien atque exceptura natatus
|
25
|
Virgo iuvat Marsasque nives et frigora ducens
|
|
Marcia, praecelsis quarum vaga molibus unda
|
|
crescit et innumero pendens transmittitur arcu:
|
|
vestrum opus aggredimur, vestra est quam carmine molli
|
|
pando domus. non umquam aliis habitastis in antris
|
30
|
ditius. ipsa manus tenuit Cytherea mariti
|
|
monstravitque artes; neu vilis flamma caminos
|
|
ureret, ipsa faces volucrum succendit amorum.
|
|
non huc admissae Thasos aut undosa Carystos;
|
|
maeret onyx longe, queriturque exclusus ophites:
|
35
|
sola nitet flavis Nomadum decisa metallis
|
|
purpura, sola cavo Phrygiae quam Synnados antro
|
|
ipse cruentavit maculis lucentibus Attis
|
|
quaeque Tyri niveas secat et Sidonia rupes.
|
|
vix locus Eurotae, viridis cum regula longo
|
40
|
Synnada distinctu variat. non limina cessant,
|
|
effulgent camerae, vario fastigia vitro
|
|
in species animoque nitent. stupet ipse beatas
|
|
circumplexus opes et parcius imperat ignis.
|
|
multus ubique dies, radiis ubi culmina totis
|
45
|
perforat atque alio sol improbus uritur aestu.
|
|
nil ibi plebeium; nusquam Temesaea notabis
|
|
aera, sed argento felix propellitur unda
|
|
argentoque cadit, labrisque nitentibus instat
|
|
delicias mirata suas et abire recusat.
|
50
|
Extra autem niveo qui margine caerulus amnis
|
|
vivit et in summum fundo patet omnis ab imo
|
|
cui non ire lacu pigrosque exsolvere amictus
|
|
suadeat? hoc mallet nasci Cytherea profundo,
|
|
hic te perspicuum melius, Narcisse, videres,
|
55
|
hic velox Hecate velit et deprensa lavari.
|
|
Quid nunc strata solo referam tabulata crepantis
|
|
auditura pilas, ubi languidus ignis inerrat
|
|
aedibus et tenuem volvunt hypocausta vaporem?
|
|
nec si Baianis veniat novus hospes ab oris,
|
60
|
talia despiciet (fas sit componere magnis
|
|
parva), Neronea nec qui modo lotus in unda,
|
|
hic iterum sudare neget. macte, oro, nitenti
|
|
ingenio curaque puer! tecum ista senescant,
|
|
et tua iam melius discat fortuna renasci!
|
65
|